Maroon 5

Ok, je weet het wel te vinden op de kaart Jamaica. Land van hout en water: Xaymaca, door de arawaks uit Zuid Amerika zo genoemd. Mooi he?

Kwamen eerst de caribs, kannibalistisch zooitje vanaf deze kant, nu dat gelige biertje weet je wel, en toen jawel hoor, 1494, Christoffel yet again
.
De Engelsen hadden nou es pech, of geluk, want het lukte ze niet Hispaniola (nu Haïti en de Dom Rep) te veroveren, dus dachten ze, ach ja, varen een kleine 200 km verder..zien we wel, Jamaica dus.

Dat is het ook gelijk weer dat het daar zo anders maakt, dat Engelse, ik kan der niet helemaal de vinger op leggen, maar het maakt zo’n verschil, althans, voor mij, het voelt zo ok gelijk. Gek is dat.

Anyway, toen de Engelsen kwamen vluchtten slaven van, ondertussen, een 1000 tal gevestigde Spanjaarden de bergen in, de Spanjaarden zelf naar Cuba.
En hoe heten, of heetten die slaven die in de bergen een nieuw leven begonnen? Maroons.

Jawel, daar heb je weer een link in mijn leven, de band MAROON 5, met muziek en teksten die toen toen, je weet wel, toen alles op zijn kop lag in mijn leven, er elke dag bij zaten. Wonderlijk.

Dwalen we af, ah welnee, een beetje schrijver moet zichzelf open durven te stellen nietwaar, bovendien, wie weet wordt er iemand wijzer van, of is het gewoon therapeutisch haha, wel minder duur in elk geval zo. Ok, eh, in 1739 tekenden deze Maroons wel mooi een contract met Engeland,:land en zelfbestuur. Paar moordpartijen verder werd Xaymaca in 1962 onafhankelijk.

Wij reden over de Blue mountains (jaja Mike, die heb je ook down under, daar zijn ze een pietsje lager, 1190m zegt wikepedia, voor mijn gevoel was het veel en veel hoger!, en roken ze naar eucalyptus kan ik me nog herinneren!), meer naar rechts van het eiland is de hoogste piek, 2256 meter. Komen wij aan met de 424 meter, en dat ook nog aan de Franse kant…

En wat was er deze dagen? Beetje zeilen, winkelen, zware preek aangehoord, maar kan de video’s nog niet uploaden of te wel op de website zetten…laat het weten wanneer het zover is… en beetje drinken.

Shirley Temple’s Nee, ook niet van mijn tijd nee, maar Tjeerd wist echt niet wat ( : drankje: blauwe bessensap onderin en dan 7 up er op, wordt mooi met gradaties paars/rose) en helemaal niet wie dat dan was, en dus waarom dat drankje heet zoal het heet. (het kind moest ook een ‘sophisticated “ drankje hebben bij de vele dinertjes en gala’s…..) ( (1928 geboren tot eh, kwee nie, is Shirley curly nog in leven?))

Suze had een nieuw vriendje ; Cairo, van half (zwart) Brits en half Jamaicaans bloed. Papa kwam hier om te bouwen, na een paar avonden was het wel duidelijk dat “daddy” lekker in de slappe was zat.

’t Was grappig daar , in die zin, er zaten heel veel mensen uit Jamaica, dwz geboren hier en overal heen gevlogen, en nu met geld op zak eerst even vakantie voordat familie werd bezocht (of ook uitgenodigd) of werk werd gedaan. Oh ja, der waren ook wel Amerikanen, kijk, die hoor je van ver, verre ,verst, maar er waren vooral witte, nee, verbrandde, Engelse gezinnen, en Jamaicanen. Nederlanders nul, plus wij, en een man die Nederlands sprak maar al sinds weet ik het in Canada woonde, maar dat was de enige die wel even “hollands” wilde en kon babbelen.

Reuze handig dat Suze en Jurre “gewoon” Engels spreken zeg, wat vonden wij en vinden wij dat toch bijzonder , we hadden beiden soms een brok in de keel om te zien en horen wat hunnie met een ieder spraken en af-spraken…heel bijzonder. Ik hoop dat ze het vasthouden. Zou dat?