(Me)neer AD

Zo daar zijn we weer eens!

hoog tijd voor een update. Inmiddels hebben we Tilburg verlaten en wonen we (weer) in Riel.Ik zal hier 3 september vertrekken en Judith en de kindjes gaan op mijn verjaardag, 1 september, al naar Hoenderloo. Dit ivm het uitschrijven bij de gemeente Tilburg, hetgeen pas maximaal 5 dagen voor vertrek kan bij emigratie. Vandaar dat ik wat langer in Riel blijf.

In Tilburg hebben we afscheid genomen van ons huis en onze vaste "gewoonten". Bijna elke zondag gingen we een rondje "beestjes kijken". Ongeveer 5 weken geleden zagen we in Tilburg in de Moerstraat een echte levensgenieter in zijn (moes)tuint(je) met Nederlandstalige muziek zitten, vergezeld door een flesje bier. Wij liepen er met z'n vieren langs en groetten hem. Hij heeft een aardige lap grond, met verschillende beesten, zoals schapen, kippen, pony's, een hond en een kalfje. We hadden even bij de beesten gekeken en zijn daarna doogelopen.

Een week later liepen we weer hetzelfde rondje en kwamen weer bij de levensgenieter langs. Dit maal vroeg hij ons of we een veulentje wilden zien. Nou dat wilde Suze natuurlijk wel een baby-pony zien. De man, later kwamen we erachter dat hij Ad heet, opende de wei en we mochten met z'n allen de wei in, met buggy en al. Suze zo trots als wat. Het veulentje was een paar uur oud. We raakten aan de praat en hij bleek ons huis en de geschiedenis ervan aardig te kennen. Na het veulentje nog even bij de schapen en het kalfje gekeken en weer door naar huis.

Week erop weer hetzelfde rondje en nu werden we uitgenodigd op zijn erf. Hij had nog wel iets leuks voor Suze. Suze eerst de kippen eten geven. Na het voeren heeft Suze verschillende achtervolgingen ingezet; echt een hilarisch gezicht zo'n meisje achter een kip. Toen kwam de echte verrassing voor ons meisje. Er werd een schuurdeurtje geopend waarna er denk ik wel zo'n 40 kuikentjes verschenen, net uit het ei gekropen. Ik kreeg een kuikentje in mijn hand zodat Suze er een kon aaien. Dat het beestje op mijn hand poepte, zullen we nog lang horen! Verder hadden we nog wat gekletst waarna we weer verder gingen.

Week later wederom dezelfde ronde maar nu met Janny (mijn schoonmoeder). Judith bleef thuis, kastjes verven geloof ik. Weer naar het veulentje en schapen enzo kijken. De meneer, Suze zegt altijd Neer, dus zonder -ME-, was in gesprek met een wandelend stel, zodoende kwam ik er eigenlijk pas achter dat hij AD heet. Ad vertelde het stel dat wij gingen emigreren naar St. Maarten en er volgde een gesprek. Of we het veulentje wilde hebben konden we het mooi meenemen. Ad zei dat hij thuis een boek had met de geschiedenis van "D'n Heikant" daarin, daar moest ons huis en de geschiedenis ervan zeker in staan. Hij zou het volgende week meenemen. Janny de kletskous was bijna niet meer weg te krijgen daarzo.

Week erop niet bij Ad geweest, in verband met drukke werkzaamheden thuis.

Afgelopen zondag voorlopig de laatste maal bij Ad en zijn beesten geweest. Of we koffie (of wat anders)lustten, nou iedereen die mij kent.... Inderdaad het werd dus koffie! Hij dacht dat we al weg waren en had ons de week ervoor gemist. Nou dit was dus onze laatste x. Suze weer de kippen eten geven. De kuikens waren inmiddels al aardig uit de kluiten gewassen beesten geworden. Jurre, die nu inmiddels al enige tijd kruipt zat ook al achter de kippen aan. Nu al.....een cht mannetje haha. Ook ditmaal had Ad een surprise voor Suze. Een doosje eitjes van z'n kippen om bij oma thuis op te eten. Ad, ze waren heerlijk!!! Al met al heeft Suze de verschillende malen erg genoten van al die beesten en de aandacht, waardoor wij dat uiteraard weer van haar doen. Ad hartelijk dank voor de gezelligheid en je gastvrijheid. Als alle mensen op de aarde zo zouden zijn....... Je hebt op Suze in ieder geval een verpletterende indruk gemaakt, Neer Ad!!