home alone 1
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Tjeerd, Judith, Suze en Jurre en Tjeu
01 April 2012 | Nederland, Amsterdam
Zaterdag de 17e zouden we gezellig visite krijgen, ware het niet dat ik ‘s morgens barstte van de buikpijn, weet het overal aan, dat het later niet bleek te zijn, maar t was geen pretje, dus maar afgebeld helaas.
De zondag waren we in de vroegte op het strand, Mateo was er ook, die zit ook in Suzes klas en woont naast het strand. Op school is het een duveltje, maar bij ons is ie altijd even netjes en leuk, en ze spelen graag en lief met drietjes. Alleen…hij is al wat ouder en zwemt al beter, dus die wil springen van de steiger. Suze mee natuurlijk, Tjeerd en Jurre ook dan, want Suze alleen laten gaan met Mateo vind ik nog geen plan. Die twee zo schetig samen springen en elkaar helpen met klimmen, helemaal leuk.
Jurre is niet het kind dat zich op laat jutten of zich een watje voelt, wat ie niet durft doet ie niet. En springen vanaf die hoogte durft ie nog niet, maar met pap en de vader van Mateo durfde hij ook, bere trots later vertellen natuurlijk.
’s Middags vloog Tjeerd naar Curaçao, dit was dan de eerste keer dat ik alleen zou zijn met drie kleintjes…..
Maandagochtend run naar de wc, zal je de details besparen maar alles kwam overal uit zeg maar, vreselijk. Hoe weet ik niet meer maar heb de bullen gepakt en ze alle drie in de auto gekregen en er twee afgeleverd op de scholen. Zwetend naar huis en met Tjeu naar bed. Tjeerd bleek ook last van zijn buik te hebben, wel zijn sporten gehaald die dag , maar ’s avonds ook van de kokken.
Ik hoorde later dat Offringa, (de kinderarts) zich een slag in de rondte werkte en schreef, er bleken er heel veel ziek op het eiland, en volwassenen ook), maar wij zijn daar deze keer niet geweest.
Ik kon echt niet weg de kinderen halen, en de meest voor de hand liggende hulp lag ook plat. Wat nu? Hoop gebel en geregel. David gebeld, ja de tuinman, die heeft Jurre gehaald. En Suze kon meerijden met de vader van twee buurmeisjes, goddank voor hunnie twee, ik voelde me gelukkig toen alles thuis was. Ziek, maar gelukkig. En geen zwemles nee.
We zijn de dagen doorgekomen, ook Tjeu bleek last te hebben van zijn buikje, maar de woensdag kwam eindelijk, en Tjeerd kwam veilig naar huis en die had Lomito en kadootjes bij zich dus dat was helemaal kaasje.
En over de bult van Jurre Els, die was nog niet weg hoor, voelt nog harde bobbel. Bovendien viel ie afgelopen maandag toen we moesten aankleden bij de zwemles weer hard op het beton. Ja hoor, op zijn hoofd. Nou kapot en weer grote bult. Duh. Ik begin onderhand bijna “bang” te worden voor maandagen….
Ps, word niet vrolijk van het feit dat ik ALWEER geen foto's kan plaatsen en ze allang betaald heb. Dus de foto's komen nog. misschien toch es zoeken naar een andere website, suggesties???
-
02 April 2012 - 05:05
Mike:
Wat is Lomito? -
02 April 2012 - 07:11
Miranda:
Vervelende buikgriep zeg! Kun je echt helemaal van de kaart van zijn..
Gelukkig is het virus al ongeveer uitgewerkt zo te horen.
Toch nog beterschap!
Groetjes, -
02 April 2012 - 07:16
Tante Cornelia:
Ja, zo'n buikgriep hakt erin. Je kunt er flink ziek van zijn. Als opa's en/of oma's niet in de buurt wonen word je, in geval van nood, vanzelf creatief in het zoeken van oplossingen, die meestal ook wel te vinden zijn.
Ja, dat naar het strand gaan is natuurlijk een van de grote voordelen van het wonen op Sint Maarten! -
02 April 2012 - 12:03
Els:
Hier ook, allemaal ziek of onderweg geweest.
Voor jou vervelender als je home alone bent.
Tja, ze zijn er nooit hé, die mannen als je ze nodig hebt;-)
Gr., Els
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley