Heuse rapporten eind November

Nog net voordat we op vakantie gingen kregen we de foto’s van de fotografe mee, althans, die van Suze. Jurres fotos had iedereen op school al gezien om maar om weet ik het wat voor een reden waren ze er nu niet (meer). Kwam dus na de vakantie. Die zijn er nu sinds vorige week ook, en ja, ze zijn echt allemaal even leuk.

Bovendien had ik zowaar mijn eerste echte ouderavond, alleen dan in de ochtend haha, op bezoek bij juf Elizabeth van Jurre. Hij wil niet zitten, altijd in de weer, wil altijd helpen (opruimen) en snapt erg goed wat ze in het Engels tegen hem zeggen. Potje zitten doet ie wel, maar echt wat doen dat niet. Vandaag heeft ie bij mij op het potje geplast, nou nou, PAPPA SUSSIE, KOMEN KIJKEN,KOM IS KOM IS!!! Heeeeel trots dus, misschien dat hem helpt dat wat vaker te doen! Hij eet alles (joh) en is het vrolijkste kind van school. Volgens zijn juf.
Daarna naar boven, naar Chantal, die glom alsof ze het over der eigen kind had, dat vond ik wel bijzonder. Dat ze zo vooruit was gegaan met alles, aan het praten was gegaan (wat ze thuis noooooooooooit doet…) en zelfs tijdens de verhaaltjes vriendje Mark aan zit te sporen om te kletsen tegen haar. Wat Chantal niet goed vindt, maar ze zei erbij;” maar stiekem moet ik er om lachen dat ze dat nu doet, ze is zoveel meer haarzelf!” Ze vindt alles leuk om te doen, alleen zingt ze niet mee, je ziet aan der dat ze het prachtig vindt, maar meezingen, ..niet echt. Niet meezingen? Typisch, thuis zingt ze alles van school, ik weet vaak niet eens wat het is aangezien er veel Engelstalige gospelachtige dingen bij zitten, of gewoon liedjes die ik niet zo 123 ken of herken. Maar ze zingt in elk geval volop thuis. Dat vond Chantal dan wel weer grappig. En dat ik met haar de kleuren en vormen moest oefenen en schrijven, ze is dol op schrijven. OK. Suze zegt vaak expres dat iets blauw is als het orange is of weet ik veel, gewoon omdat ze geen zin heeft in dat gevraag, haha. Meer zoiets van; ja hoor is, dat domme gedoe van jullie…… De vormen oefenen we braaf en tekenen en schrijven deden we al veel. Nog meer? Nou nee.

Gek hoor zo’n eerste ouder-ochtend.
Nog maller dat Suze thuis meteen vroeg; “en,….hoe was het met Suze op school?” met andere woorden, doe ik het allemaal goed op school mamma? “En Jurre mamma? “ Hartstikke goed schat! Mamma is reuze trots op jullie!

Maar eigenlijk kan me dat (nog) geen bal schelen. Laat ze please nog even gewoon klein en gelukkig en geheel zonder zorgen zijn zeg! Je mag en je moet nog zo lang lieve allebei!