eerste dagen Nederland.

zondag 3 Juni voor vertrek naar Nl zijn we nog de sleutel wezen halen om nog eea te meten in het huis in Guana bay waar we 1 Augustus naar toe zouden verhuizen, helemaal happy.
Na ja, naar omstandigheden dan, want weg willen we hier niet, alleen wordt blijven ons uiterst onaangenaam gemaakt. De dag dat ik dit schrijf is onze nieuwe huisbazin (een ex-vrouw van de oude huisbaas) allang hieronder in het oude “hok” van David (de ontslagen tuinman) getrokken, met vriendin en kinders, na veel geklus en af en aan gerij van ? en zonder een aparte stroom of waterrekening, komt er gewoon bij ons op. Geloof me maar dat er veel meer over te schrijven valt, maar dat zal ik niet doen, ik doe mijn best alles te negeren, kost zoveel negatieve energie.

De reden dat mevrouw hier is komen wonen is al net zo min een aangenaam en of eerlijk verhaal. We hoorden namelijk de eerste week in NL dat het huis waar we heen zouden gaan verkocht was. ????, die zondag nog geweest???? ook dat verhaal klopt van geen kant, dat bleek na telefoontjes en mailtjes eenmaal weer terug op SXM. Maar we winnen er niks mee. Er gaat iemand anders in dat huis wonen, en omdat wij 1 Augustus niet weggaan hier is de huisbazin maar hier vast hier komen wonen.

Zwaar klote.

De vliegreis ging prima en de taxichauffeur die ons haalde, bleek ons de afgelopen keer te hebben weggebracht, ook toevallig. Tjeu voelde voor het eerst een temperatuur die ie niet kende en een gure wind ging over zijn gezichtje, hij keek me aan met die grote blauwe ogen alsof ie zeggen wilde: ”wat is dit nou mamma?”,

Uiteraard waren we moe, van alle verhuis-wel-niet spanningen, huiszoek-spanningen, nieuwe baan-wel-niet spanningen, operaties-wel-niet spanningen en noem de hele zeurzeikzakkengedoetjes van de afgelopen maanden maar op. Je vertrekt hier om 10 uur in de ochtend(di 5 Juni) van huis, en bent de volgende dag (wo 6 Juni) 9.00 uur in Hoenderloo, das best iets met en voor 3 kleintjes. En snip snip verkouden van dat vliegen, allemaal, allemaal wel een week.

Maar blij blij oma, tante Eef en ome Ep, Bert en zuslief te zien! En uiteraard iedereen die volgde de komende weken!

De dag gevuld met snel uitpakken en installeren en niet veel meer, de nacht ging redelijk totdat Suze toch wel veel moest hoesten…..

De volgende dag om half twee met Suze naar de, voor mij nieuwe, huisarts. Puf mee gekregen want ondertussen ademde Suze erg moeilijk. Om half 5 vroeg Suze zelf aan me of we terug konden naar de dokter, ze voelde zich helemaal niet goed. Die belde vervolgens de eerste hulp en een uur later ongeveer, en onderweg nog spugen, kreeg Suze zuurstof via haar neus, infuus aan der hand, zuurstofmetertje aan voet, prednison en elke drie kwartier 10 minuten vernevelen. Met mondkapje op medicijn en bubbelend water inhaleren zeg maar. Opgenomen. Longontsteking. Sjonge toch…