Dominica

De historie van Dominica leest als vele andere eilanden; het werd Waitikubuli (groot is haar lichaam) genoemd door de Caribs (maar is het enige land in de oost cariben dat nog door een populatie van plus minus 2200 Caribs wordt bewoont), door Columbus “ontdekt” op 3 Nov 1493, dat was op zondag, en das in het Italiaans Doménica, de Spanjaarden hadden geen zin in weer oorlog met de indianen, de Fransen kwamen in 1600 en 200 jaar lang gedonder met de Engelsen resulteerde in 1805 tot Engels grondgebied.
3 Nov 1978 werd ze een onafhankelijke republiek in the Commenwealth.

Het volgende jaar al trad de eerste eerste minister af, verrassend, corruptie….hetzelfde jaar kwam David voorbij, 42 doden en 75% van alle huizen vernietigd of zwaar beschadigd. Leuk begin…

1980 had het de eerste vrouwelijke premier van de Cariben, in 2000 stierf plotseling de toenmalig premier en zijn opvolger stierf ook binnen zijn termijn. Tis wat. In 2004 werd Roosevelt Skerrit premier, toen pas 31, en van een echte Rastafari familie. Deze sloot deals met China, en sloot die met Taiwan dus af, wat ze naar zeggen 122miljoen dollar opleverde aan hulp van……. Mmmmmm
Dat hebben we later gezien, onderweg heel veel Chinezen aan het werk, wegenbouw voornamelijk. En volgens onze chauffeur is niemand er blij mee, geen werk voor Dominicanen, en de Chinezen geven geen cent meer uit op het eiland dan strikt noodzakelijk, en ze mengen zich totaal niet met de rest. Lijkt mij dat Chinezen dat laatste nergens echt doen, maar ok.

In 2007 kwam Dean voorbij waaien, niet zoveel doden maar weer veel schade, en in 2008 gingen ze bij de ALBA, een soort handelsgroep w.o Venezuela, Bolivia, Cuba, Bolivia, Nicaragua, alternatief tegen de America’s . Lijkt me een illuster groepje landen bij elkaar, en ze zijn tegenwoordig aan het onderhandelen over een olieraffinaderij voor Venezuela op het eiland. Lijkt me een strak plan als je je image als prachtig natuureiland met vriendelijke Rastafaris wilt veranderen…………..

We kwamen dinsdag 30 Nov aan naast Roseau, ongveer half 7. Roseau zelf is niet opgeschmuckt voor toeristen, tuurlijk wel een marktje met eea, en nog een ander marktje waar we hobbel de bobbel over ingelegde keien liepen en de vlag hebben gekocht.

Daarna namen we de taxi, 100 dollar deze keer, om bijna helemaal naar het noorden te rijden, naar Portsmouth. De Chauffeur bleek 37,zanger met 4 cds op naam, waarvan we der 1 hebben natuurlijk, in bezit van kinderen van 17, 11, en 2 maanden. De laatste haalden we ergens op de terugweg samen met mamma en tienenorme plastic tassen weet ik veel wat ergens op, moeders pruilde en hij had het maar over I’ll make it up to you baby, I make it up to you baby, wat niet veel goeds belooft voor later denk ik zo…….. maar geheel de Caribische traditie volgt; meer kinderen bij meerdere moeders, afwezige vaders.

De weg langs de westkust was prachtig, links de zee, en rechts de bergen en kleine dorpjes, de weg zelf liep redelijk vlak, veel wolken en af en toe regen….Suze en Jurre sliepen, en ik zat zo onhandig dat ik amper een foto kon maken….

11.00 uur, Portsmouth. Veel mannen aan het werk aan gebouw en aan bootjes; welke bootsman wilden we? “nou eh,…de beste?” Ok, geregeld, voor 40 dollar gingen we met Rosie mee, een echte Rastafari. Suze wilde niet in de roeiboot stappen. Niet om hem, ze is meer donkere mannen gewend te zien dan blanken, maar het regende, en dat leek der maar niks. Chris, de chauffeur kwam met paraplu aanzetten en toen was het ok.

Wij de Indian River op, door de regen was het licht gefilterd en was het heel stilletjes en dromerig. Prachtig mooi met al die wortels van bomen half op en in het water, zo helder als iets en niemand te zien en of te horen. Das wel anders geweest, want een deel van de opnamen van Pirates of the Caribean (jawel met jammie Johnnie Depp) was precies hier.
Na een kleine 3 kwartier legden we aan bij barretje, Indian bush River bar. Daar moet je DYNAMITE RUM PUNCH van de eigenaar, Cobra, proeven. Uiteraard deed ondergetekende dat, was heftig hoor, maar wel lekker. Alles was daar uit hout gesneden en of recht uit het bos, Jurre zat achter de kippen aan, Suze moest natuurlijk plassen op de primitieve plee, en na betalen en wat dansen gingen we weer terug. Rosie had ook een rummetje op en die heeft de hele weg gezongen. Deze keer scheen de zon, dus totaal ander tochtje leek het….

Met wat omwegen weg terug en wij naar de boot en naar deck 10, eten halen. Jurre krijste alles aan elkaar en 10 man (vrouwen) wisten wel wat er aan de hand was. Fijn. Ik niet.
Ze vonden het niet zo bi dat wij er zaten want er kwamen steeds meer ouwe taarten die onze stoelen jatten en ons inparkeerden zeg maar. Why? Kwam een band. Toen de muziek begon leefden ze totaal op, Tjeerd en ik kregen er de slappe lach van.

Slapen die middag ging maar laat, maar toch waren we, in oranje deze keer, om iets over 6 bij onze eettafel. Was gezellig met de rest. Oesters, lobster bisque en pasta met biefstuk en blauwe kaas heb ik onder meer gegeten, de kinderen veel kippensoep met broodjes en pasta.

De 7 uur show van het theater hadden we rijkelijk gemist, dus op naar een cafétje waar een kwartet a capella zong. Jurre wilde alleen rennen, Suze wilde op de late theater show wachten zei ze. Nou ok, nog een drankje halen voor ieder en naar het theater, begon 10 minuten te laat, technische problemen. De show was leuk, van alles uit de beste musicals, en de kinderen vonden dat van de wizzard of Oz natuurlijk prachtig. Op het laatst was er nog een act van man en vrouw die in trapeze doeken hingen,de kinderen keken met open mond.

Rond 22.00 naar de cabin en de kindjes naar bed. Ik pizza en drankjes halen en Tjeerd had gedut en die ging na de pizza op stap en kwam om half 4 terug. Haha.
Je kan in Tilburg verdwalen, maar op zo’n boot ook………

filmpje van de chauffeur volgt, ben druk aan't leren knippen en plakken.