TOBEGO (je weet wel, van Trinidad en..)

Hebben wij weer, zijn we onderhand volleerd cruisers, alles en iedereen klaar om 8 uur, we zaten buiten aan het ontbijt, en daar trok de hemel open. Niet van midden in de winternacht..antwoord op ons hopen, maar giga, echt giga bakken met regen. Schuilen geblazen, de kindjes konden niet buiten rennen, spiegel glad en heel veel water, maar gelukkig waren ze binnen erg lief en kregen we zelfs complimentjes dat ze zo netjes zaten te eten.
Behalve dat ze tig keer vroegen of het twins waren, hebben we ook vaak gevraagd gekregen of Suze nou een jongen of een meisje was… Ja klopt, der haar was mij ook veel en veel te kort uitgevallen, maar dan nog. Op SXM hetzelfde, als het geen oorbellen draagt en 6 miljoen knipjes en kraaltjes in het haar heeft , is het een jongen. Wazig, want jongens hebben hier ook vaak zat 2 oorbellen en kraaltjes in hun haar, en dan bedoel ik die van Suze en Jurres leeftijd….

Dan maar even verder lezen over T en T (Trinidad en Tobego). Het grootste is Trinidad, en ligt vlak naast Venezuela. Dat daardoor het eiland het lekker druk heeft met drugsdoorvoer kan dan al zowat niet missen.
Tuurlijk was Columbus ook hier 1498, La Isla de la Trinidad, de heilige 3 eenheid. Ook Tobego werd gespot maar niet meer dan dat en de Engelsen namen het maar als eigen aan in 1628. De Fransen, wij, en zelfs Letten (wat deden die dan hier vraag je je af?) deden eilandje pik, maar in 1704 werd het neutraal terrein! YO YO THERE CAME THE PIRATES! Die hadden hier een prachtige uitvalsbasis om schepen van voorgenoemde landen te enteren…..helaas voor hunnie kwamen de Engelsen met echte Afrikanen aanvaren, voor suiker, katoen en indigo . Voor wie dat niet weet, dat zijn planten waaruit kleurstof wordt gehaald, in de eerste plaats voor spijkerbroeken, en vroeger was je rijker naarmate je broek donkerder van kleur was!

(In 1856 vond Perkin bij toeval een verfstof uit. Hij wilde eigenlijk het geneesmiddel tegen malaria namaken maar dat mislukte. In plaats van het restant weg te gooien ging hij naar een fabriek en liet het onderzoeken. Het bleek een goed middel te zijn om spijkerbroeken te kleuren).

In 1889 kwam Tobego bij Trinidad en werd een republiek in de commenwealth in 1976., sinds 1987 heeft het een iegen interne regering. Problemen zat, nog steeds leeft meer dan 20 % onder de armoede grens, en daarnaast heeft niet iedereen stromend water naast of binnen de deur, of helemaal geen fatsoenlijk huis, en is de gezondheidszorg verre van fatsoenlijk voor iedereen….

Maar dat alles mocht de pret niet drukken, het klaarde wat op, wij van de boot, op naar Scarborough, wat mij op de 1 of andere manier prachtig aan piraten doet denken. Dachten we, niet vanaf dek 1 zoals elke morgen, dat bleek dicht. Waar dan? Geen idee. Hee een minpunt gevonden deze cruise? Zowaar, er was niks of niemand om ons te melden waar we dan heen moesten, en we waren niet de enige zoekenden… een schoonmaker bood hulp, liet zijn moppie (nee, niet zijn vriendin) staan en bracht mij met buggy met de lift naar 2 (voor personeel), helemaal het einde van de gang (uiteraard, en believe me das ver!) Tjeerd en de kindjes liepen, ik wachten, er viel nog een vrouw uit der rolstoel vanwege de gladheid, mooie: op de valreep, bedacht ik me toen, haha, ohooo Judith.
Er was hier erg veel douane, viel gewoon op…
De aankomsthal was klein en klef maar een vlag gekocht en twee zakjes chips en een vingerhoed voor mam, alles 12 dollar, das niet te veel.

Tjeerd regelde een taxi, op deze dag precies een dweil van een vent. In een gewone auto op naar links boven naar buccoo bay, pigeon point,alwaar ervoor in het water dezelfde naam rif ligt. Dat had ik natuurlijk allang gelezen, het behoort tot de mooiste, en meest ondiepe van de Cariben. Dat moesten we zien natuurlijk.
Hoe dan, snorkelen en of duiken met de jongens? Nee, met een glass bottom-boat.
Onderweg grote brede wegen en vlak land, de lagere bergen bevinden zich aan de oost kant van het eiland. Minder Caribisch dan alle andere eilanden vonden we de rit. Kwart voor 11 waren we op een klein strandje, dat weet ik nog precies, want ik vroeg aan de “kapitein”, die, zeg maar, lekker in zijn vel zat, hoe laat we gingen? Half 12. Ok dan. Wij wat op het strandje klooien en Suze en ik naar de wc een eind lopen verderop, bij een aftands hotelletje waar niemand te zien was. Het strandje was redelijk smerig, helaas, want zoals je op de fotos kan zien was het er uitermate mooi, en dan snap je gewoonweg niet dat iedereen zijn zooi maar van zich af mikt. Pap zei dat vroeger al: “blikjes bier kunnen ze wel dragen ,maar leeg zijn ze ineens te zwaar”. Sja.
We dachten dat er wel meer mensen kwamen, maar nee hoor, just us! Wow. Dat dat wel anders kan zagen we 2 uur later toen we terug kwamen. Daar kwamen de bussen met cruisers aan en die gingen echt hutje mutje in die boten, haha, en hoe ze der in gingen was al helemaal geweldig om naar te kijken!!! Kan je je vast wel wat bij voorstellen al die knarren en dames met hoeden en jurkjes....

Dat instappen was namelijk niet zo simpel. Het was helemaal geen mooi weer en de zee was hartstikke ruw. Normaal waad je tot je knietjes naar de boot en stap je gewoon in, nu had Tjeerd eerst Jurre op zijn hoofd, terug, Suze op zijn hoofd, ik met de tassen boven mijn hoofd, en allebei tot en met kruis nat, en de rest onder de spetten...Gaf niks, we hadden zwemkleding eronder, maar het bleek later toch niet zo bi, twas koud!. Door de branding was een behoorlijk gebonk, Suze ging liggen, wat niet zo makkelijk was met dat geschommel, en Jurre wilde naar op zijn knietjes bij het glas kijken, dat was ook niet alles, want langs de randen was een kier waar je je vingertjes lekker tussen kon steken, en met dat gebonk werden de kieren dus ook breder-smaller-breder-smaller, met je raad het al, au en huil.

Er werd een laagje water op de glasplaat gegoten en voila, helder scherp zicht. Na ja, voor zover de zee dat toeliet. Maar het gaf niks, we zagen toch vissen, oooooh trompetvis, wist Suze, en vele soorten koraal, Jurre vond de “ bubbels” al spannend. Samen genoten ze met volle teugen, en wij ook. Geen snorkelen dus en ook de Nylon pool niet in met de kindjes. Dat is een gedeelte midden in het toch al ondiepe rif, waar een zandbank is van normaal net boven de knie laag water, waar je dus super kan wezen met kleine kindjes,zag er in elke brochure zo geweldig uit...
ZOOOOOO jammer, Tjeerd is er in geweest maar had het koud en deed zijn voeten zeer aan rondslingerend koraal. Ze doen daar op die zandbank zelfs trouwerijen, das cool!!! Maar niet met dit weer, zag mezelf al zwemmen met een witte sleep haha.

De nylon pool heet zo omdat Elisabeth, jaja, de Queen, hier op huwelijksreis was, en ze hier elke dag ging zwemmen. Het water was zo kraakhelder als een Nylon visdraad, en ziedaar, die naam is blijven plakken. Elisabeth niet.

Suze viel op terug weg in slaap op de bank, Jurre op mij, slapend boven mijn hoofd door het water terug en bleef slapend op me hangen tot Tjeerd het overnam. Pfffffff weer met Suze op pad; “ ik moet poepen en plassen mamma!” ok dan, was ook zo, gos, das toch wel reuze handig zo hoor, en ik was ook zo trots dat ze dat al die tijd had opgehouden!

Op de terugweg kwam de taxi al aan met Tjeerd en Jurre, gelukkig want het regende alweer. De taxichauffeur was kwaad om de modder die we meenamen, en de kindjes mochten niks in de taxi eten, wat een lamzak. Hij ging zelfs om een tip vragen, maar dat kon ie van Tjeerd mooi vergeten.

Na de douane binnen, weer naar buiten, bij stalletjes in stromende regen thirts voor allen gekocht en op naar de boot, drijf en drijf nat waren we, de regen van vanmorgen was peanuts vergeleken bij wat er nu viel. Vergelijk de foto’ s, van aankomst en van terugkomst……het water was nu bruin….

Naar de hut warm douchen, en Tjeerd bier wijn pizza en broodjes gehaald. Toen ging er natuurlijk niemand slapen en Tjeerd was naar de bar. Kwam met een toeter terug, en om 6 uur moesten we klaar zijn voor het laatste formele diner, wat zowaar lukte, de (letterlijk) blauwe familie op pad. Weer zonder stropdas… het was een feestje dat eten, het eten zelf, en iedereen werd voorgesteld, en we moesten met de servetten wapperen, en toen kwam echt al het eet/drinkpersoneel van de trappen af een rondje door de zaal huppelen. Twas een grappig gezicht, en Jurre was daarna niet meer aan tafel te houden natuurlijk, die bleef rondrennen en zwaaien met zijn servet, gelukkig lachten de meesten er om…..

Om 20.45 zou er een schow beginnen, die wilden we zien, deze was het leukst, met the wizzard of Oz als favo van de kinderen. Laat terug. Tjeerd tukken en ik drinken halen, in de disco, dat was het dichtste bij wist Tjeerd nu… ok, ik naar 11 en toen……
Toen wilde ik naar binnen en liep onder een haag van crewpersoneel inclusief de captain himself en kreeg champagne in mijn handen gedrukt en aan het einde er van nog 1. ???? nee was niet de zoveel miljoenste bezoekster, helaas, het was een feest ter ere van 20 jaar carneval cruises. Oh, ok. Aan de bar drinken besteld en de dames van de vorige keer zaten al dik in de olie en vroegen natuurlijk of ik nog terug kwam. Nou nee zei ik…….. kwam bij onze hut, alles sliep.wat nou, slapen??? Briefje gelegd en nog maar even opgetutterd en ben maar gegaan. K’ was om 5.15 terug……….heb me slap gelachen, maar kreeg wel behoorlijk wat commentaar de rest van de volgende dag…..