Tea and Tjeu with mom.

So. Koninginnedag weer overleefd?
Hoop dat iedereen het leuk heft gehad. In elk geval beter dan wij, maar dat is niet zo moeilijk, want wie van jullie had en heeft er al twee weken, meer aan dan af, 1, 2, 3, 4 zieken en een snipverkouden baby? (jij al beter Miranda, en wat ga je na die twee maanden doen?) Beetje beu en sneu ben ik er wel van, hele vakantie zieke kinderen en zelf ook, en nou Tjeerd., geen uitstapjes, etentjes, geen carnaval gevierd, geen parade gezien, niks, alleen af en toe een uurtje met de oudsten naar de zee, dokters orders.

Als crimineel betiteld door de één, en als crimineel behandeld door mijn eigen man, haha, ze moesten mijn handpalm afdrukken nog hebben, om uit te sluiten dat. Dat die klauwen van die inbreker twee keer zo groot zijn maakt blijkbaar niet uit. Ze hebben nog niemand opgepakt trouwens hoor…

Maar toch Tjeerd even mee gekregen naar beneden en wat voor het “history-book” van Tjeu ….want…. Tjeu is voor het eerst in de zee geweest. Suze en Jurre zaten daar al weken om te vragen, en vandaag was het niet al te zonnig en of winderig… zwembroekje aan en met mij mee het water in. Het duurde niet zolang voordat meneertje als een razende aan het trappelen was, en daarna keek ie vol bewondering om zich heen, vooral naar broer en zus. En die twee naar hem, ze lieten hem geen seconde met rust natuurlijk! Uit het water afgespoeld met drinkwater en lekker kleertjes aan en drinken.

Wat ik zei, voor de rest heb ik van de afgelopen weken niet veel te melden, alleen maar thuis geweest. Behalve dan nog dat de 17e April Tea with mom was op Suzes school. Weet je nog, die dag vorig jaar ging ik met Suze “oefenen”. Sjee!

Tjeu was natuurlijk mee en die kon ik nog net voor het begon laten drinken bij me, daarna heeft ie in de wagen gelegen. (wat ie niet lang meer zal kunnen, hij wordt te groot en bovendien klimt ie er al half uit). Maar gelukkig bleef ie rustig, dus ik zat lekker met Suze en de mamma van Kaiziah en hijzelf natuurlijk, te babbelen en te eten. Suze naast Anneke. Ze hadden handafdrukken in klei voor de moeders gemaakt,(of vast voor toekomstige inbraken?) met ieder zijn of haar naam eronder.
En wat zei miss Nicole? Suze was de enige die had gezegd: it’s for my mom, so I want to put her name on it! En ze had mijn naam op een briefje geschreven: “That’s how you spell it miss Nicole!” Hoe herkenbaar, dat wel mee doen, maar het toch nét effe anders dan de rest willen….

Lekker hoor thee met melk en suiker (brrreaaachhhhh), heb het met een grote smile opgedronken. Suze jatte mijn Johnny cakeje, maar ik kreeg haar prikkertje met kaas en augurk haha. ’t Was hartstikke gezellig en veel te kort tuurlijk!

Moest op tijd terug want ADT zou komen, en je raadt het al, niemand dus, die afspraak was volgende week???? Not. Weer voor nopjan thuis, zucht.De volgende dag dan maar weer, kan je weer niks....

Tjeu volgende dag dus naar consultatiebureau voor prik en meten en wegen,voor de rest doen ze niks en vragen ze ook niks, wist je al, 70cm en 7850 kg, zijn paspoort klopt al niet meer voordat het er is haha.

Donderdag de 19e moest ik eerst naar ziekenhuis, controle, don’t worry, en om 13.00 zou onze nieuwe huisbazin arriveren met twee makelaars, vriendin en haar advocaat. Ja, vorige huisbaas is zijn huis kwijtgeraakt aan één van zijn ex- vrouwen. Voor hem niet leuk, voor ons ook niet, want de samenwerking met hem was prima, en nu moeten we maar ernstig afwachten hoe en wat. Het liep in elk geval totaal niet zoals gepland die ontmoeting,…. laat ik het daar maar bij houden.

En vanaf de volgende dag begonnen Suze en ’s avonds ik, met het ziek zijn dus. Mmmmm