typisch.

Het blijkt dat een een “discussie” over wel of niet een hond meer reacties oplevert dan het feit dat we nog een kindje krijgen. mmmmmm.

Waaruit ik helaas niet de conclusie kan trekken dat er meer mensen meer van honden houden, want als dat zo was hadden wij hier niet zo’n last van die honden die fijn zijn achtergelaten door weet ik het wie, en zouden mijn kinderen niet bang zijn voor die beesten.(omdat ze ’s nachts naast hun ramen vechten grommen knauwen, omdat ze onze voordeur barrikaderen, etc). En zou ik me der misschien minder aan ergeren als ik weer eens ergens mensen een hond uit zie laten en de zooi niet achter ze opruimen, waardeloos, het is al erg zat dat ik hier niet eens met goed fatsoen met de kinderen de tuin in kan omdat er overal stront ligt.
Allemaal dankzij zogenaamde fatsoenlijke oh zo blije (ex) hondebezitters, want er lopen hier ook honden met halsband en al die ook maar gewoon losgelaten worden ’s avonds. Gek hè dat ik er niet zo kapot van ben? Zal ik dat wat de kinderen hier op het toilet doen ook eens overal neermikken zien of iedereen dat zo fijn vindt? Nee dus, en nee, ik vind dat niks anders.

Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen Orné? Ja hoor eens, zo kan je alles in het leven wel gaan door redeneren tot de mindere kanten, ik ben blij dat ik gezegend ben met het inzicht van de dag, wat heeft het voor een zin om je druk te maken over later? Der is een liedje van het klein orkest; Later, later is allang begonnen. En ook;” over honderd jaar zijn jullie allemaal dood, en wij ook, iejoooooo ijoo ijooo, io”.

Makkelijk? Wel nee, niet altijd, kop in het zand? Ook niet. Altijd jippie de pippie? Mwah, meestal wel ja, zo zonde al het gesukkel. Meestal zinloos ook nog.

En ja Wendy, we zijn ook in Riel geweest, maar ook ik kan helaas niet alles tegelijk, alhoewel dat wel vaak errug dicht in de buurt komt haha. Tjeerd koopt elke keer weer een nieuw apparaat zus en of zo voor de computer, waar ik dan heel blij om moet zijn, want het kan dat en dat en dat….het zal wel, maar het betekent ook dat ik er vaak letterlijk niet bij kan, of dat de boel weer een tijd totaal ontregeld is, en of ik weer van alles tijdelijk kwijt ben. Ik ben en word nooit een computerwizz, dus ik doe er dan weer weet ik het hoe lang extra over om alles uit te vogelen.

Maar op dit moment is alles weer werkende én hebben we weer internet (van het lange weekend niet) dus here we go.

Volgens mij zijn we zondag 22 Mei in de ochtend naar Porto Cupecoy gereden, zeg maar bijna aan de linkerkant van het eiland, Nl gedeelte. Daar is een nieuwe haven aangelegd, beetje voor de rich and famous gevoel… Eromheen mooie gebouwen met appartementen, restaurantjes, echt, héle mooie openbare toiletten!, en een paar winkeltjes. Ik vraag me af waar die laatsten hun omloopsnelheid vandaan halen, in de ene winkel hadden ze rieten tasjes met een paar nepbloemen er op voor vanaf 80 dollar…. (ik denk dat ik dat met Aktion werk voor 10 dollar in elkaar flants)en in de andere winkel hadden ze hello kitty bullen, waaronder slippers van haha, 180 dollar,jaja, doodgewone plastic dingen, geen (nep)steentje te bekennen, en jurkjes, zeg voor Suze, vanaf 200. Volgens mij is de Hennes íetsje goedkoper met der HK spul?

De restaurantjes zijn een stuk normaler, hoewel ook niet het goedkoopste, maar goed, dan zit je mooi en ik neem aan, is alles verzorgt. Wij hebben bij ééntje ontbeten voor ongeveer 40 dollar, met chocolade croissantjes en verse sju, twee omeletten ala blabla en heerlijke koffie.

De kinderen vonden de fontein prachtig, en ja hoor, Jurre had weer een tand door de lip nadat ie met pappa van het toilet kwam…wat daar precies gebeurt is weet ik niet…..in elk geval is het wel mooi daar.Straks is "the blue Mall", om het hoekje ook open, een groot gebouw met heuse roltrappen wordt het, waar de hele dure merken een vestiging gaan krijgen.. Voor hoe lang en wie, I don’t know zou Suze zeggen.

De volgende dag zijn we voor het eerst sinds vertrek naar Nl naar het strand geweest, maar effies, in de morgen, en prompt voor het eerst verbrand. Dat wil zeggen, Tjeerd’s rug, mijn schouders,nee niet mijn buik, die had ik zorgvuldig ondergefröbelt, Suze een pietsje en Jurre niet, maar ja die waren natuurlijk ook het meeste ingesmeerd.En Suze prinses heerlijk een nieuw stoeltje uitgeprobeert: "met pappa koopt, bij de Ace".