Boot af, Puerto Rico op.

Jurre gaat alleen naar z’n potje, dan doet ie zijn ding, en als ie dat heeft gedaan dan pakt ie wc papier,veegt de inhoud weg boven de wc en spoelt dan door. Eerlijk waar. Dat ie zijn werkje niet totaal secuur doet dat is hem compleet helemaal vergeven, we begrijpen allebei helemaal niet waar ie deze hele wijsheid vandaan heeft, en hoe het komt dat ie dat ineens zo feilloos allemaal doet. Sjonge wat zijn wij trots op hem zeg! Hij gaat al twee maanden overal mee naar toe zonder luier aan en zijn middagslaapje doet ik ook al zonder. Dus alleen nog ’s nachts, maar ik denk dat als ie een bedje zou hebben waar ie zelf uit kan, dat ie die dan ook niet meer zou hoeven. Misschien toch es gaan neuzen voor een bed voor hem! Voor de rest praat Jurre evenveel Engels als Nederlands, wat ook wel logisch is, maar toch soms een gek gevoel geeft als ie me roept en zegt:” can you help-uh me please???” zijn medicijnen hebben hem goed gedaan in elk geval, al tijden geen last meer gehad van zijn buikje, en het voelt er ook minder hard, en is wat minder bol geworden. Suze wilde tot een maand geleden altijd kort haar, maar heeft me nu laten weten dat ze lang haar wil. Oh. We zien wel, ze zweet zich nu alweer rot met iets langer haar, dus ik vraag me af of ze dat blijft volhouden, maar waarschijnlijk wel, want wanneer ze wat wil zal ze over de gevolgen niet klagen. Als ze zich zeer doet door een val van wat dan ook waar ze niet op mag klimmen, dan geeft ze een krijs, kom ik kijken, kijkt ze heel verbeten en zegt vervolgens; “is niks mamma, Nothing, no blood”. Met andere woorden, ja ik weet wel dat ik dat niet mocht en ja das mijn eigen schuld dat ik hier nou op de grond lig met pijn. Dan heeft ze later wel weer een stevige blauwe plek of meer, maar daar zal zo nooit wat over zeggen… Suze hoest op het moment niet, dus dat gaat allemaal heel erg fijn! Hoera ook voor Dr Ofringa!

Vrijdag 3 December, 2010, AT SEA.
Afgelopen nacht en de hele deze dag waren we op zee, terug naar Puerto Rico varen. We baalden wel een beetje bij het ontbijt buiten, het was heerlijk weer, maar pff, alweer de laatste dag???? Sjee wat gaat dat snel. Maar es naar de Funfactory, op dek 11, de hoogste. Daar bleek dat ze al de hele reis een bandje om hun pols hadden moeten hebben, hee een foutje ontdekt?? En waarom ze nooit geweest waren? Nou eh, geen tijd, geen zin, etc. Je kan ze daar dus letterlijk de hele dag laten, en zelfs ’s avond was er nog van alles voor ze te doen, zelfs een sleepover. Moesten wij allemaal niet aan denken natuurlijk, conservatieve ouders die we zijn haha. Mooi was het daar wel, hele muur met eigen computers, kasten vol knutselspul, enorme ballenbak en klimdingen, aparte kamer voor Jurres leeftijd kindertjes, eigen buiten zwembad, je zegt het maar dat was er.
Tussen de middag was het slapen een drama en Tjeerd was naar de bar, dat was ok, maar die kwam nogal laat terug en niet geheel nuchter haha, ook niet erg, maar we moesten de koffers nog inpakken, voor vanavond half 11….daar kwam niks van terecht natuurlijk, van het officiële eten ook niet, dan maar chinees en zo, en daarna naar de show van 19.00u, er was een komiek en zowaar was ie grappig, maar de kinderen vonden er niet te veel aan. Dus maar terug ,koffers inpakken, WAT EEN GEDUVEL IN DAT KLEINE HUTJE. Om half 10 was het klaar.pffffffff. Ik fotos wezen kopen, belachelijk duur, van 9,95 tot en met 19.95 maar ja, gelijk drinken gehaald en pizza’s. was ik er bijna, stap ik uit de lift, komt er een doedel de hoek om gerend, PATS, tuurlijk de wijn helemaal over me heen. En de koffers waren net weg weet je nog? Ook fijn. Dan maar uitwassen onder de douche en nat mee morgen.

Zaterdag 4 Dec
We kwamen tot de conclusie dat we nog niet van een derde gebruik hebben gemaakt van wat kan op dit schip, en dat we nu pas een beetje wisten wat je waar haalt en kan doen. Voor een volgende keer dan maar, mmm. Tijdens ons ontbijt bleek dat alles en iedereen in de weer was om het schip tot een kerstboom om te toveren, zag er prachtig uit en zal het vast geworden zijn. Enquete formulier ingevuld en een beetje hangen op deck 10, wij waren namelijk de laatsten die van boord mochten, dat wil zeggen, iedereen kreeg een tijd mee waarop ie geacht werd in de rij te gaan staan uit te stappen. Heel goed geregeld. Wij blijken serieus letterlijk de allerlaatsten in de rij te zijn, onze koffers gespot en een slepertje gevonden. Buiten wachten op de shuttle van Charly waar we een auto hadden gehuurd. Duurde best lang , maar bij de auto huur was alles zo geregeld en na even vogelen hadden we alles in de auto gepropt, op naar Fajardo, helemaal aan de rechterkant van Puerto Rico. Van Ab had Tjeerd de tom tom, we wisten alleen het adres van ons b en beetje niet meer, haha, dan heb je der niet veel aan. Walgreen, de plaatstelijke supermarkt annex postkantoor annex etos annex quickfit annex noem het maar op , ik gauw even boodschappen gedaan, kindjes slipen in de auto. Je kent het wel, luiers doekjes water bier wijn chips kaarten, roadmap, dat soort dingen. Onderweg bij de burgerking maar even wat gegeten, het BARST op PR van de fast food ketens, ik heb er nog nooit van mijn leven zoveel en zoveel verschillende gezien, ongelofelijk. De politie buiten wist wel waar we moesten zijn, was nog 5 minuten. Ingechecked ,we konden nog kamers kiezen, Suze had een ENOOOOOOORM bed, Jurre 1 van Little tikes, en wij op een andere kamer een twijfelaar die enorm kraakte, fraaie verdeling. Suze met Tjeerd nog meer boodschappen doen, ik met Jurre de boel uitgepakt. Met allen wat gelezen over omgeving en gevraagd en wat drinken en op pad. L’Esperanza, heerlijk gegeten van de bbc, dat werd een quasi vaste plek!
Zondag 5 december.
Om 8 uur waren de kinderen pas wakker, jee wat een luxe! Mooi weer dus naar het zwembad, eerst ontbijten, naast het zwembad, met homemade pap, die Tjeerd zelfs lekker vond, pancakes en vers fruit. Aan de kant lag een berg poep, van leguaan. Zoveel? Ja dus, hij was ook enorm, en oranje! Een ander kroop langs de kant en dronk op zijn kop water uit het zwembad. Tussen de middag sliepen ze braaf, wij met babyfoon bij zwembad. In de middag naar het eindpunt van het eiland rijden, althans………we bleken in Cuebos, dorpje, niet verder te kunne. Dan maar naar het park. Allemaal paarden daar,later hoorden we ze elke dag. Iedereen laat hier ’s avonds zijn paard uit, zoals in Nl je met een hond gaat wandelen. Grappig, een hoop gekletter elke avond, kleine vurige paardjes, en Suze durfde er natuurlijk niet op. Had wat voor Julia geweest dat dorp daar! In het park rondgerend en naar enorm gore wc. Desinfectiespul smeren en gefrituurde visflapjes gegeten, telefoonnummers van bootjes opgeschreven die we wilden boeken, maar daar kom ik nog op terug. Bij busje lekkere verse smoothie en later weer naar l’Esperanza, was minder druk dus de kinderen hobbelden overal rond en Suze ging zelfs alleen naar de ober om te betalen. Ze vroeg eerst; “Hello what are you doing?” wij lagen na even schrijven en internetten om half 12 in bed.