Eerste werkdag(en) op Sint Maarten

Woensdag 23 september was het dan zover, mijn eerste werkdag op SXM. Het politiebureau, dat wordt mijn vaste stek, in principe, was mij niet geheel onbekend aangezien Judith en ik er al waren geweest. Voor een rondleiding weliswaar. We hadden destijds ook al wat collega’s gezien, waar ik de namen uiteraard niet meer van wist.
Voor degene die niet precies weten wat ik hier ga doen, zal ik het in het héél kort uitleggen: ik ga bij en samen met de lokale politie werken in een team Special Unit Robberies. Dit team behandelt alle (roof)overvallen op SXM, op het Nederlandse gedeelte. Ik ga verder op deze site (uiteraard) inhoudelijk niets over mijn werk typen, als jullie er iets van willen weten, vraag maar. Of ik antwoord geef.… hopelijk heeft een ieder daar begrip voor, zo niet dan niet…
Woensdag 07.20 uur van huis weggegaan om er op tijd te zijn. Om 08.00 uur is er namelijk dagelijks een briefing. Ik arriveerde om 07.50 uur. Was toch nog redelijk druk op de weg. Ik was de dagen ervoor nog naarstig op zoek geweest naar de welbekende Bossche Bollen, het beruchte BB-woord, aangezien ikzelf er in NL altijd mijn mond van (en het liefste mee) vol had. Nou die heb ik hier nog niet gevonden en NEE jullie hoeven ze niet op te sturen, maar toch bedankt. Als we straks thuis helemaal op orde zijn zal ik, of Judith wel een appeltaart bakken ofzo, maar aangezien de oven niet werkt viel dat op dit moment niet mee. De temperatuur buiten is net niet hoog genoeg.
Tijdens de briefing werd me door de plaatselijke chef gevraagd mezelf eventjes kort voor te stellen aan de collega’s. Vervolgens na de briefing : KOFFIE. Nou ja koffie, het mocht en mag de naam niet hebben. Wat een slap aftreksel….. BAH. Voor mij geen oploskoffie dus! Gelukkig hebben we nog een Senseo over, die ik er special voor mee uit NL heb genomen, pap en mam bedankt. Die komt op mijn werk! Ik moet alleen nog eventjes een andere stekker halen, voor een aansluiting op 220V.De keukenla bij ons ligt trouwens ook helemaal vol met koffiepads. Kunnen collega’s een bakkie van me kopen.
De hele dag stond eigenlijk in het teken van handen schudden, rondleiding enz. De gebruikelijke eerste dag zou ik zo zeggen. Wat ik wel wil zeggen is dat onze werkomstandigheden zéér primitief zijn. We hebben bijv. maar 3 computers voor, als iedereen er is ik geloof 7 of 8 man. Schiet lekker op. Een Word of PDF-bestand openen, vergeet het maar. Lukt niet. En meer van dat soort zaken. Aangesloten op het netwertk van Defensie, zgn Mulan-account, hebben we niet. Daardoor blijven we verstoken van “nieuws” uit NL. Voor de collega’s die menen mij op de hoogte te moeten brengen van sommige zaken: graag! Ik heb trouwens al jullie mindef emailadressen ook niet (meer). Ik was hierop al voorbereid door oa Theo en Orné , ze hebben echt niet overdreven. Ach, wel weer een uitdaging. Zo zou je hier eigenlijk alles moeten zien: (Bijna) niets geregeld, zelf regelen dus, of niet.
Donderdagmorgen nog formulieren in verband met de verhuizing edingevuld. Administratie afgehandeld. Daarna op pad geweest. ’s Middags werd Sint Maarten vereerd door een bezoek van de IGK, Inspecteur Generaal van de Krijgsmacht. Ik hoop dat zijn loonstrook er anders uitziet dan de mijne, die ik overigens nog niet gezien heb. Daar wordt je niet vrolijk van, er klopt werkelijk helemaal niets van. Morgen dus maar eens bellen met NL. Zal wel eventjes overheen gaan voor het allemaal klopt. Moeilijk hè?
Mijn eerste indruk van de collega’s, het bureau enz. is in ieder geval goed. De komende jaren wordt het roeien met de riemen die we hebben , of die zullen ontbreken. In dat laatste geval zullen we er zelf een mouw aan moeten passen. Ik heb me in ieder geval voorgenomen om me daar niet druk over te gaan maken. Hopelijk lukt dat. Hier is het ouderwets werken , veel de straat op.
Ik heb er zin in.