tis al oud, tot en met oud en nieuw, maar toch ni

Wanneer ik denk dat ik even de tijd heb om te gaan schrijven gaat er weer wat mis, deze keer heeft Suze uiteraard opgevangen dat Tjeerd na amper een paar uur thuis, ’s avonds weer is gaan werken, dus is ze er al twee keer uit geweest, nog een flesje, nog een verhaaltje, zingen voor der op der kamer in een stoel naast haar bed. Niks helpt, nu was ze alweer voor de tweede keer op haar deur aan het rammen, en nu zit ze dus op de bank, half 10. Ik begon hiermee om iets over 7….schiet lekker op. Eigenlijk zitten we al heel lang te dubben of we de kinderen niet van kamer moeten laten ruilen. Je kan de achterste slaapkamer namelijk alleen bereiken door dóór de eerste kamer heen (waar nu Jurre slaapt,…nu niet die huilt nu ook na al dat gebonk en gedoe) te wandelen, en dan de badkamer door die tussen de 2 kamers in ligt. Of buitenom via de porch en kleine trapjes naar de porch voor hun slaapkamers, breek je lekker je nek in het donker….. Gaat niet zo ideaal als ik had gedroomd, maar dat zal zeker niet altijd alleen bij ons het geval zijn, ik bedoel dat het beter leek dan dat het is……. Anyways, geen idee of het opvoedkundig wel door de beugel kan, maar Suze is met een streng stilzittenenikwiljeniethoren aan het piepen op de bank maar ik ga der maar es een poos negeren. Geen idee wat anders, ze wil bij ons slapen boven, in het bedje dat er nog staat van Jurre (ivm logés die we hadden), maar dat wordt niks, komt Tjeerd vannacht thuis, wakker, gaat de wekker om half 6, wakker, en tussendoor piept de babyfoon een keer keihard, dan valt de stroom weer eens uit en dan blèrt dat ding dat ie –not-connected- is. Ja fijn, dan ben ik weer met Suze wakker. Als ze eenmaal slaapt gaat het eigenlijk altijd wel ok, neem dan Jurre, zo gauw je de deur maar aan durft te raken draait ie zich al om. En “gelukkig” zitten hier overal draaiklinken, van die Amerikaanse dingen, die lekker rottig gaan (en zeer doen aan mijn arm,alle draaibewegingen zijn pijnlijk dus nee Els is nog totaal niet over) en veel lawaai maken als in een foute horrorfilm ,dus dan snap je het wel…. Ik kan natuurlijk lekker gaan klussen en al die dingen oplossen waar ik last van ondervind, maar dat lijkt me niet in een huurhuis, tjonge wat heeft onze huurder geboft met een huis als het onze te mogen huren!
Boxing day zouden we met vele collegas naar baby beach om te bbc en enzo, ik had van alles voorbereid en ingepakt. Hebben we zitten skypen en rookworst gegeten, zei ik nog tegen mijn zus, ik eet niet meer, ben der misselijk van… Bleek Tjeerd na een slaappie helemaal totaal beroerd te zijn, echt zielig en rottig, en ik balen want sja, zo konden we niet gaan. Ga ook niet de 2e kerstdag alleen ergens heen, en zeker niet nou ie zo beroerd was. Na afbellen bleken sommige collega’s te denken dat het wel meeviel ofzo, iig werd ik na het zoveelste lallende telefoontje écht heel erg pisnijdig, en nou ja, het was een totaal niet leuke dag voor ons………

Ok kwart over 10, poging 6 of 7, deze keer zijn er 3 schildpadden mee naar bed. Je kan wel balen van verplichte rust Siets, maar er komen dagen dat je er naar terug verlangt! Nou heb ik wel genoeg geklaagd hè, kan maar beter aan mijn echte verslagje beginnen denk je vast,…….denk ik ook ja.
Maandags deed de auto het ineens niet meer dus de plaatselijke ANWB man kwam er es naar kijken.
De 29e moest ik dus naar ziekenhuis en ben ik even naar de Ace geweest (afleiding zoeken is voor vrouwen iets kopen nietwaar?) dat is een soort van doe het zelf winkel, zijn meerdere vestigingen hier op het eiland, de één wat groter dan de ander maar allemaal heel erg netjes en met een behoorlijk assortiment. Geen kluspas trouwens, geen idee of ze die hebben maar dan nog. Een opklapbare stevige plastic tafel gekocht voor op onze kamer. We hebben dus geen kamer ‘over’ en wanneer ik wat dan ook wil gaan doen op kunstzinnig gebied, dan zal dat op onze slaapkamer moeten gaan gebeuren, buiten waait het vaak te hard om met papier ed wat te doen, binnen in de woonkamer hebben 4 handjes al een –geheel-de-tafel-bereik, dus dat wordt em ook niet en de ruimte beneden die ik ervoor bedacht had blijkt te lekken als een gek dus daar kan ik ook niks beginnen of laten staan. Vervelend ja. Sja. Hij staat er al wel die tafel, maar daar heb je het een maand later ook mee gezegd, nog niks spannends gebeurd daar aan die tafel. Ja, hee, maar dat soort dingen zijn voor andere websites, sorry.

De 30e naar de dierentuin, het wordt voor jullie vast saai, maar ik, wij, vinden het daar zo heerlijk en ik kan zo leuk dingen uitproberen met mijn camera, ik zal straks de foto’s zoeken. En Ome Wil, er zijn erg veel vogeltjes, en de liefde daarvoor zit wat Jurre betreft dan toch in de familie, die is dol op alle vogeltjes hier thuis in de tuin, maar zeker daar, en dan vooral de grote papegaaien. In de auto begint ie al want waar ik em altijd neerzet daar staat ie voor een kooi met, en dan zit ie :”bwaak bwaaaak”zo grappig!
De auto deed het weer niet dus dat werd weer een eindeloos verhaal, jullie geloven het vast wel, anders moet Tjeerd het maar es vermelden.

Oud en nieuw, sja wat doe je dan op Sint Maarten? Velen gingen naar één van de 3 plekken waar het grote vuurwerk af werd gestoken. De bussen rijden dan voor niks (maar komen hier helaas niet langs dus dan zit je nog…) en vuurwerk is hier voor de rest verboden. Er is een aantal jaren geleden een naar ongeluk gebeurd waar kinderen mee zijn gestorven en sinds die tijd mag je zelf geen vuurwerk meer afsteken. Althans, dat is wat ik ervan heb gehoord. Lucky us wonen wij zo’n beetje op de enige plek van het Nederlandse gedeelte waar je niks kan zien van welk vuurwerk dan ook haha. Scheelt voor Tjeerd wel blauwe plekken Franco! Ondertussen belde Carol om ons vast het beste te wensen, ja jullie lopen voor nietwaar? En heb ik mam nog gebeld en Henk, die zielig alleen thuis zat te koekeloeren….De hele dag heb ik van alles en nog wat tussen de bedrijven door in elkaar gekookt en gebakken, om kwart voor 8 sliepen de kinderen en was alles klaar en om 8 uur kwam de visite, dus ik had wel 10 minuten om te bedenken wat ik aandeed, te douchen en me op te tutten.(so, kan menige meid nog wat van leren nietwaar? Haha). Uiteraard wel nette kleren, nét echt, maar dan kort, dun, zonder panty’s, met hoge hakken en zonder bolero of wat dan ook op je dunne blouseje. Wat raar toch. Maar wel leuk. Stefan en Yvonne kwamen en Nadja en Dirk-Jan, allemaal hun best gedaan en allemaal met flessen champagne mee. Stefan had zelf crostini’s gemaakt en die waren ook al heerlijk. Voor de rest hebben we dus gebarbecued en andere lekkere dingen gegeten, en vooral veel gedronken, gelachen, gerookt en gezoend en een glimpje vuurwerk gezien dat zijn best deed voor ons om boven de berg uit te komen! Om half 6 gingen de laatsten weg, moest toch eerst écht opruimen en dweilen ivm S en J,…. niet moeilijk te bedenken dat we dezelfde dag niet veel nuttigs gepresteerd hebben. Maar dat gaf niks, was een geslaagde avond, dank je wel nog SYNDT!