kerstvakantie

En wat nog meer deze vakantie?

Vooral veel slecht weer, voor hier dan, wind en regen, nee niet koud, wel tocht en klam, en dus de kinderen af en aan verkouden en of koorts, jasses. En naar het strand zat er niet in, niet met Tjeu in elk geval. We moesten voor de kerst nog wel eea hebben, dus de 22e toch nog even naar Philipsburg. Heb mezelf een hartje en een “t” cadeau gedaan voor mijn nominations armband en we kochten een tommy middlefinger blouse for daddy. Duifjes voeren en Tjeu en verder kwamen we niet met de boodschappenlijst haha, want we hadden honger en het was ineens lekker weer dus hebben we mooi op het strand zitten lunchen. Wel vette wind wat resulteerde in een omgewaaid wijnglas, en zand zo’n beetje overal waar je maar kan bedenken haha.


Vooral ook veel slapen, allen tegelijk en om de beurt ook, niet zo raar na al die feestjes en de daarbij horende versnaperingen..

Veel kerstfilms, ik , jaja, ik (en nog goed gegaan ook) had een waslijst aan kerstfilms gedownload dus we hebben wel tig kerstmannen gezien. (en Tjeerd en ik zijn ze strontbeu haha). Waardoor Suze op een gegeven moment zei; “dat zijn niet allemaal echte hoor Jurre”. Zonder haard is het wel effe puzzelen hoe de kerstman dan hier binnen zou komen, maar gelukkig hebben wij in de kamer hoog bovenin een muur een rond gat (10 cm doorsnede) voor frisse lucht en dat kan ook prima gebruikt worden voor een kerstman. “die kan toveren toch?” zegt Jurre. Daarom!

EN …………. Nog iets bizars… Ik zat Tjeu te voeden in de binnentuin op een paarse stoel (de kleur die moet kiest Suze uit, jaja, ik kan hier niks meer zelf bepalen hoor) op de stoep, mijn rug en benen in de zon, Tjeu in de schaduw van een pilaar, en droog, dus clever plekje gevonden tegenwoordig. Enfin, zit ik daar rustig, voor zover dat bestaat hier met die andere drie tetters,voel ik mijn stoel omhoog gaan. Letterlijk . Wat???? Ik had even een “aliens” gevoel, wat gaat hier uitbarsten? Ik vloog van de stoel af met Tjeu en riep Tjeerd. De tegels kraakten en kraakten en kwamen hoger en hoger tot het moment dat het KRAK zei en er dus een vette scheur in zat. Suze was zo bezorgd om dit alles dat die bijna huilend stond te schreeuwen dat we aan de kant moesten, oppassen, ze hield Jurre vast/tegen… ach gosss. Rare gewaarwording voor ons allen en tuurlijk net voor de kerst en 15 man visite hadden we een “open plek” van een vierkante meter, want Tjeerd had de tegels opgeruimd, vlijmscherp en dus beetje link hierzo.

Maar vandaag, half 9 zou er iemand komen. En tis een wonder, de beste man is al vanaf iets over half 9 hier en bezig dus het komt zowaar zomaar snel weer goed. Dat mag dan ook wel eens gezegd worden. Wel een feit dat ie nou aan het slijpen is, dus heb ik straks weer lekker veel werk met die gore stofzooi. Minder.