ons kerstdiner.

Wat moet je ermee? Zo lang geleden al. Het moet nu nu nu, ouwe koeien man, wie wil dat nou nog, praten over toen en toen, nadenken over je woorden in een briefje naar die waar je van houdt? Of het is dat ik ziek ben (geweest hopelijk snel helemaal) of whatever, maar ik ben der eigenlijk effe klaar mee met alles. Hoe bedoel je?
Nou, ik probeer van alles te delen met blijkbaar toch best velen gezien het feit dat de website al meer dan 200.000 keer bezocht is!
Maar er reageren er zo weinig. En ik stop er zoveel tijd in. Vind ik best sneu.
Weet je wat ik nog sneuer vindt? Dat ik, ik noem maar iets hoor (%&( GY&*&K), een kind krijg en dat mijn eigen telefoon wel geteld 1 iemand aan de lijn had, en ook wel 1 berichtje kreeg. Dat was bij de vorige twee wel anders. Hoe kan dat nou? Vast ook omdat we hier wonen, maar dan nog.
En vooral ook het o zo sociale facebook ja, tis niet anders.
Tjeerd meldt me af en toe wat, maar krijg bij boodschappen doen, op school, van moeders vaak vragen, of te horen dat ik daar en was en op de foto sta? Hartstikke sociaal toch? Leuk man dat iedereen iedereen de wereld inknalt, in welke hoedanigheid dan ook, op welk moment dan ook, echt super sociaal! Terughoudendheid nul, en ik maar braaf nooit iemand met een vreselijke grimas op de website zetten, zou ik zelf ook niet zo koddig vinden, maar de rest van de wereld maakt het blijkbaar niet meer uit. Courtesy. wesde???
geen idee, maar zet het op je facebook en je 50-100-300-600 vrienden, ook al zo byzonder, zullen het wel uitleggen toch? Of anders daar die 50-100-whatever aantallen weer van! Dineren met evenveel mobielen als mensen aan tafel is heel normaal (of gewoon ergens zijn), en met beiden even druk zijn ook, is toch hartstikke sociaal als je zit te praten met iemand om op je mobiel wat te moeten lezen, of reageren?
Dat was overigens bij ons kerstdiner niet zo hoor, maar dat is meer zeldzaam dan wat anders.
En nu ziek dus ja, heel erg in de zin van heel erg veel pijn, maar dat wist je al van iemands facebook en dus vraag je niet aan mij het gaat tuurlijk, nee via via. Heel normaal, heel sociaal. Waarschijnlijk komt er een dag dat ik gedwongen word mee te doen, anders blijf ik dat nietswetende duffe uilskuiken van een huismoedertje, heel asociaal!

Mijn grootste kerstwens dat ik mijn vader onze kinderen zou kunnen laten zien en knuffelen lijkt me nog haalbaarder dan de 2 na grootste, dat de hele wereld eens wat socialer zou worden….zich zouden bedenken dus wat dat nou eigenlijk betekent....

Ik blijf het nog doen, die website, voor die paar aso’s als ik, maar vooral voor mezelf en de jongens, laat binnenkort boeken afdrukken voor allen, vanaf het begin. (mocht je nog een kadotip willen hebben voor me, ons, welke gelegenheid dan ook (nog)… geldtegoed voor album!) Dan kunnen wij straks alles nog zien en lezen, heel die andere vormen ben je kwijt als je telefoon keduuk gaat, of niet meer van de volgende tijd is.
Toegegeven, een boek kan ook stuk,kwijt,verbranden, etcetera. Maar wie zit er nog wel es gezellig op de bank samen (SAMEN) foto’s te kijken? Bedoel ik maar.

In elk geval dank je wel Suzanne, Ellen, Leanne,Linda, Stefan, Kim met baby in de buik, Hans, Nadia, Dirk-Jan, Ronald, Alwin voor het meebrengen en of maken van veel lekkers en de gezelligheid die begon om 16.00 en eindigde rond 02.00! En ik weet nog steeds niet wie ik nou wel of niet mag bedanken voor de super Saba vlag?!!!!

De tafel dekken zou nu vol kleurtjes gebeuren, dat wilde Suze graag, en ik eigenlijk ook haha! Tot op de dag zelf wist ik niet of dat binnen of buiten zou moeten, het weer was al tijden zo waaierig en niet echt hot….

Jurre en Suze waren al weken van te voren begonnen met bordjes beschilderen, mamma had bedacht dat het leuk zou zijn daar bollen van te maken en die boven tafel te hangen met kerst. Papieren bordjes vinden bleek helemaal niet simpel, veelal plasticfantastic of anders totaal bedrukt. Dan de achterkant maar van 1 gevonden soort papieren, wel veel meer gedoe maar ja, na veel schilderen, schoonmaken, wassen, vouwen en nieten was het resultaat 5 geweldige bollen die blijven hangen tot na de 23e deze maand.

• Suze ontroerde ons met drie bordjes…..had ze zelf in een ochtend getekend. Op de eerste staat kindje Jezus in de kribbe. Op de tweede mamma met baby in der buik en pappa. Op de derde Tjeu geboren en in de kribbe met mamma pappa Suze Jurre en Oma eromheen, allen blij zei ze!. Zo prachtig. Heel speciaal sociaal!