Vaarwel, of liever, drijf wel Anegada

6 Juli hadden we de auto nog tot tien uur, dus na ons ontbijt van net gebakken brood van Pam met Nutella van Tortola, verse koffie uit onze kamer, en twee flessen met bambix nog effe karren. Links om, langs cow wreck en nu het laatste stukje wat we niet hadden gezien, bij de binnenmeertjes waar het ornitologenparadijs is, en wij eigenlijk alleen flamingo’s zochten voor Jurre.
We zagen ze wel in de verte, en Tjeerd heeft hele stukken op terrein gereden waarvan we niet echt wisten of dat wel de bedoeling was en of we wel zouden blijven rijden, niet zouden wegzakken dus….....de man van de car-rental had Tjeerd gezegd daar NIET te komen, maar dat verteld de googemerd natuurlijk pas als we weer terug zijn…..

Wat een prachtige natuur, alweer zoveel moois gezien. Terug auto inleveren en lekkers gehaald, net uit de oven van Pam.en natuurlijk weer het water in....daarna: Dutten!wat een lief gezicht!!
Pap en mam niet deze keer, ingepakt (in dozen wat we niet meer nodig hebben) en buiten gezeten met twee soorten bier.
Toen kwamen de mannen van de familie terug van de lobster vangst en de dames hielpen mee, alles werd gewogen en genoteerd, wij met onze neuzen er bovenop, wauw zeg. Ze hebben van hier 80 vallen die ze ongeveer 1 x per week leeg gaan halen, 3 zitten er altijd minimaal in 1 kooi. Betaal je 40 dollar voor bij hun restaurant dus tel uit je winst. En dan nog zelf brood en dingen bakken, die ze verkopen aan gasten en ook aan yachties natuurlijk, alles in de familie.

Allemaal helemaal zo gek nog niet bedachten we zo daar op die stoeltjes, Tjeerd zag zich natuurlijk elke dag al varen en vissen.

Helaas, echt helaas, want het was hier zo heerlijk, kwam de tijd van gaan het eind van de middag, taxi naar de “ grote” pier en wachten op onze boot die ons naar Virgin Gorda zou brengen….