We hebben de 100.000!!!!!!

Nee, nee, geen ton gewonnen, maar aandacht van jullie.
Dat wil zeggen;lijkt me wel een vermelding waard, op het moment dat ik dit schrijf hebben we al 103.360 pageviews gehad!
Zullen de helft van de bezoekjes van mezelf zijn, om te zien of ik wat kan/moet veranderen,etc, maar dan nog haha!
Wel cool. Dat zijn tegenwoordig Suze’s woorden; that’s echt wel cooooooool mamma!” vind het ook wel cool eigenlijk, en is de soms enorme ergernis om alles er op te krijgen niet voor niks!

Moet je wel je lezers tevreden houden, mijn laatste verslag was van 9 Okt, oef. Sorry folks.

Er was privé nogal veel aan de hand de laatste weken, nee, niks voor jullie om je zorgen om te maken, maar dat was het voor ons even allemaal wel, gewoon veel op onze bordjes. Dus das da.

Ondertussen zit Suze nóg niet op zwemles.
De 10e (okt)had ik afgesproken met ene meneer Bushby, was allemaal duidelijk, bij Divi, 9 uur daar zijn, ook voor Jurre.

Voordat ik iemand al aan de telefoon had zijn er twee weken voorbij gegaan met op internet en in de krant zoeken naar zwemlessen op SXM. Dan staan er nummers die het niet doen, die niet bestaan, waar nooit wordt opgenomen. Dan mail je naar opgeheven boxen, of ze worden gewoon nooit en te nimmer gelezen, laat staan beantwoordt. Lekker is dat. Inspreken heeft ook geen zin want terug bellen doet hier echt nooit iemand. (kspreektochinjeweetmaarnooitofikleerhetnooit)

Mr Bushby na vele omwegen bereikt, nu letterlijk, en Suze stapte met grote verwachtingsvolle ogen uit de auto. We hadden haar al een paar dagen hiervóór verteld dat ze op zwemles mocht, en ze was er zoooo vol van, had er zo’n zin in!

Divi litle bay is een (vakantie) resort, en er op komen moet je langs een bewaker met slagboom. En geld betalen als je gewoon bezoeker bent. Belachelijk overigens, maar goed.

Wij kwamen voor swimminglessons? What? Hij keek erbij alsof we vertelden dat we gingen snowboarden en keek naar onze auto alsof we de sneeuw daarvoor nodig op ons dak hadden liggen……… MISTER BUSHBY??
Heeee, het licht ging een seconde aan, die kende ie, we mochten door.
Auto uitladen en met de kindjes vast naar zwembad gelopen. Niemand te zien, ah, wel, toeristen in bikini en met bakken Amerikaanse koffie. Mannetje gevraagd. Wist van niks. Misschien bij het andere zwembad?

We zijn overal geweest, maar hebben een ander zwembad totaal gemist. Óf het is een letterlijk een badje voor de pieren, of wij hadden last van de zon die op de sneeuw spiegelde,iig geen Ba-ttuh, zoals Jurre zegt tegen alles waar water in staat, inclusief de zee.

Gloeiende!

Rondrijdende rakker in golfkarretje gevraagd (niet dat daar een golf baan is, maar voor Amerikanen is lopen heel erg ongezond, dus uit bezorgdheid voor hartaanvallen/ademnood/geknakte enkels en meer lichamelijk leed, worden ze gehaald. “Zwemspullen meebrengen, je wordt thuis gebracht”.) die stuurde ons naar de outdoorbalie van hotel.(ondertussen waren we te laat, want dat was weer aan de andere kant, en wij lopen dan weer wel.)

Nog zo’n gezicht alsof we verkleed waren als olifanten en vroegen wanneer de eerstvolgende trein naar Zimbabwe vertrok? Ze had noooooooooooooooooo idea. Altijd makkelijk een balie.

Ze bedacht na veel gezucht en gesteun dat ze een watersport balie hadden, dáár ergens, ze wees weer terug van waar we kwamen.
Wij ook zucht, en de kinderen vonden het niet meer zo leuk dat geleur, ze wilden lessen/swemmuh.

Infoman van de watersportsbalie, 16 planken, en een hok dat ie net op slot deed. Zwemles in zwembad? Nee hoor. Mr bushby was hier wel met paar grote kinderen maar is al gegaan. Gegaan?? Waarheen? Geen idee, er was geen les, de zee was te ruig. De zee? Ja de zee, (ba-tthu wees Jurre). Mm mm.

Kan je je kind net zo goed meteen zelf over het Panamakanaal laten zwemmen, net zo veilig.

Ik hoor het em nog zeggen, “as soon as they can stand they can come and take lessons”.

Wij weer naar de auto, Suze was zo beteuterd, en het werd nog veel erger………

Es zien, grijze massa laten werken Judith, alle emails/kranten door bladeren in mijn hoofd, ja rij naar Cay bay terug daar is een zwembad.

Uitgestorven, we hebben het dus over zaterdagochtend (wij expres niet op stap geweest gisteravond..haha), ongeveer 10 uur, bij een sportpark. Stapte net een oudere man in de auto op de voor de rest geheel verlaten parking-lot.
“gaan we hier zwemmen mamma?’ klonk het opgewekt. Jurre morrelde…. “eerst even vragen schattepieffie. De vreselijk aardige man deed heel erg zijn best van alles uit te leggen maar was nogal moeilijk te verstaan, kon alles moeilijk tien keer vragen. Maar hij wees naar een gate, THERE! langs de weg terug, dáár in, daar is ook een zwembad en les. Oh ok.

Suze sip en sipper.

Daar door openstaand hek gereden, waren ze van de politie marcheer oefeningen aan het doen, konden we niet heen volgens Tjeerd, jawel volgens Judith, gewoon er langs,…nee, etc, kortom, weer es lekker de spanning opbouwen onderling. Toch er heen, ik er uit en trappen op en naar binnen.

Balie.
Nu met een jong meisje die er bijna niet achter boven vandaan kwam. Ja zwemles, is er normaal gesproken altijd, maar nu niet want “there is something with the pool.
Wat dan?
Ja met al die regen van de afgelopen tijd was er iets met het zwembad niet goed.
Ik zei; nee dat moet je natuurlijk ook niet hebben, water in een zwembad!Daar kan een zwembad absoluut niet tegen!. Ze keek me even vreemd aan, en toen moest ze lachen. Gelukkig, nog iemand vrolijk gemaakt vandaag.

Er stonden namen met telefoonnummers op de borden dáár zei ze, kon ik op schrijven. Eh ja, mijn tas lag in de auto. Ze had geen papier. Altijd makkelijk als je baliewerk doet. Wel een pen, gaf ze me. Die zat aan een ketting aan de balie vast. Nou doen mijn lenzen het prima, maar dat bord stond schuin en écht te ver weg….. dat gaat niet lukken meisje. “oh, no”, alweer lachen. Ik niet echt.
Ze zei het nummer voor, ik schreef het op mijn hand, bedankte er en weer naar de auto. Jurre brullen, Tjeerd buiten naar politie koekeloeren en Suze allerzieligst en nog met hoop: gaan we hier zwemmen dan nu mamma, mag ik hier lessen?”

Ik was kwaad, op Tjeerd, op al die sukkels hier die niks fatsoenlijk uit kunnen leggen, op iedereen die hier maar zo laks doet met hun zaakjes, op mezelf,dat ik niet eerst alleen op pad was gegaan om te gaan kijken waar en wat.
Op alles en iedereen, maar vooral op Sint Maarten. Dat alles wat je hier wilt regelen altijd zo moeizaam zo moeizaam moet gaan,zo rete-irritant, alsof niemand dan maar ok iets interesseert.

Ik was verdrietig, Suze hield zich zo groot maar haar gezichtje stond zo vreselijk zielig, mijn hart brak er zowat van. En om Jurre, die zweette zich weer te pletter en wilde niet meer zitten in de auto.

Weer terug, oh in colebay is een zwembad, ook gemaild, nooit wat van gehoord. Daarheen.

Dat is dus echt een crime, dat bad ligt in een woonwijk, héél smal weggetje, steil omhoog. Komt er iemand naar beneden moet je dus terug want elkaar passeren gaat niet daar. Dus na veel gedoe bij het zwembad, parkeerplaats links van de omhooggaande weg, onder een verkeerde hoek aangelegd, dus staat je auto daar met 1 wiel te zweven. Zie me straks al gaan met hun…

Ik er weer uit, druk druk druk in dat gangetje, ik hoorde Frans en Engels en na veel gevraag kreeg ik een klembord met formulier in handen gedrukt. Vul in en dan bel of mail ik zeker terug zei de man aan wie ik het terug gaf. Zeker vóór woensdag. Hij vertelde ook nog dat er geen les was voor Jurre maar binnenkort wel want ze gingen naar Port de Plaisance (waar ik niet heen hoefde dus volgens hem, want dat was ook van hun nu) en dan kwam dat er ook. Leek me heel betrouwbaar.

We zijn een maand verder. Niks gelezen op welke mail van ons dan ook, niet gebeld. Leve Sint Maarten.

Nu wordt alles beter want sinds 10-10-10 is SXM een eigen land! Uhu. Maar dat wordt een verhaal voor de volgende keer.

Ik hoorde Jurre krijsen in de auto, die was me weer kwijt en hij mocht er niet uit, en ach ach, en Suze, zo zielig.
Wat baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalde ik zeg! Tjeerd ook.

Naar huis, dan maar met zijn allen in de jacuzzi. Die kan wel tegen de regen.

Wordt vervolgd.
dat hoop ik ten minste....
:SMS update:: 31 oktober 2010 :
Ik ben met mijn gewonnen ticket op Curacao, morgenochtend weer terug, maar raad es wat er is? Tropical storm komt er aan op C, en gaat volgens zeggen hier, dan recht op SXM af... Heb ik weer... Zal lekker slapen worden....straks es vragen hoe en wat.. Tot later lieve allen, Judith. Oh en & Guus is hier..