Anegada

Jawel, we hebben bezoek gehad en jawel Suze is al naar de Grote school,en poh Edith, buik is allang weer verder, en eneh en en..en…nou Els, we zijn er maar amper uit over namen ,maar na dit weekend is iedereen weer “bij” ok?

Dinsdag 5 Juli hadden we een auto op Anegada, 1 van de 10 haha, zo ongeveer.(hier heb ik het idee dat elk GEZIN er 10 heeft…) op naar the Settlement, de hoofstad, hihi, settlement is precies de goeie naam! Iguanareserve gevonden, deze zijn van een speciaal soort die alleen hier voorkomen. Ze lijken meer op de komodovaranen dan op de leguanen hierzo.Suze kletsen met de meneer die het eten voor de beestjes aan het maken was. Deze was verhuisd van New-York naar hier, een groter verschil kan je niet hebben volgens mij!
Langs loblollybeach (snorkelparadijs) naar Cow wreck bay. Kwamen we eerst bij de verkeerde plek uit, de huizen daar waren iets te enthousiast aan het water gebouwd, de laatste orkaan Earl (weetjenogwelsietsomaenopa?) had er een paar opgeslokt. Er liepen wel koeien op deze weg, kinderen dolenthousiast, maar een zandpad verder kwamen we dan toch bij het strandje. Mooi tsunamibord (zie fotos), reuze leuke stoelen, lekker kakelverse friet, prachtige zee, maar niet de kinderen loslaten, veel te veel stroming aan deze linkerbovenkant van het eiland!

Pas rond 3 uur dutten tot 5, ikke niet, heb eten geregeld , pizza van bakker Pam, die kan je dan ’s avonds laten serveren bij het eten. Uiteraard nog weer in zee tot half 7, douchen en even met Suze en Jurre op de pier kijken. Kwam een dinghy aan met 2 stellen oudere Amerikanen,met chauffeur zeg maar, allemaal zonder juist BMI.. de dames waren er met moeite uit, 1 man ook, en de laatste meneer haalde het net NIET. Enorme plons!!!!Suze keek heel bezorgd, Jurre schoot in een keiharde schaterlach en ik dacht oei en haha tegelijk. De arme man was na veel gedoe weer in het bootje en terug naar hun boot om om te kleden. Kwam na een poosje de kapitein weer terug, ze hadden geen sleutel van de boot??? Wat een koekers!!! Wij naar het eten, nu zat er deze avond wel 35 man, bijna allemaal aan de lobster, en ik ook. Smaakte compleet naar de zee, zo vers heb ik het nog nooit gehad, wat een feest!
De inhetwatergevallenmeneer bleek het uitermate goed te kunnen vinden met Jurre, ze moesten samen nog eens erg lachen om het hele plons verhaal, en van de rest hoorden we alleen maar, What beautiful children you have! Dus naast onze schoenen naar ons kamertje en Suze maakte de foto van mijn buik,” de baby wordt ook beautiful” zei Suze. Traantje weggepinkt….