dagje Census.

Vijf dagen, elke keer dat ik maar kon, bellen naar de census om een afspraak te regelen resulteerde uiteindelijk in 1 keer gehoor aan de andere kant. Of ik de volgende dag rond vier uur terug wilde bellen want dan had ze het afspraken boek. Huh? Volgens sommigen ben ik ook niet van deze tijd, maar dit is wel heel spannend nietwaar? Zie het al helemaal voor me, een groot rood Sinterklaasboek dat elke dag bij een ander loketje ligt op het “gemeente/land-huis, voor alle wat dan ook afspraken die er gemaakt moeten worden door bewoners van SXM.

Inderdaad, de volgende dag kon ik een afspraak maken, dit was in Februari, en de eerstvolgende afspraak om voor Tjeu een paspoort aan te vragen, want daar ging het om, was in Juni.
Huh? Je vraagt je dus af hoeveel mensen der hier elke dag een paspoort willen aanvragen. Of het werktempo…

Juni is te laat voor ons, en dus toog ik na Suze en na Jurre naar de scholen te hebben gebracht met Tjeu naar PHB., voor een dagje census. Was er 8.15 en jawel hoor, vol vol vol, overal mensen. Navragen waar welke rij begint, staat, eindigt, vervolgd wordt, wat een chaotische zooi is het daar toch altijd.
Tjeu lag eerst nog in de kinderwagen, maar was al gauw wakker, want honger…. Ik heb ze geteld, der waren 43 mensen voor me….dus daar konden we niet op wachten.
Komt er een dame in pakje van de Census naar me toe; “can I make a suggestion?” nou shoot. Of ik de kinderwagen uit de rij wilde halen als ik em toch niet gebruikte. Zodat de rij korter werd? Jaja, dat helpt. Zeker als je staand de borst staat te geven is zoiets wel dé suggestie waar je op dat moment op staat te wachten. Ik had wel een paar andere suggesties maar heb op mijn tong gebeten, dan ben je namelijk al gauw zo’n blanke die het weer beter meent te weten…
Na een poos Tjeerd gebeld en uiteindelijk nog 4 man voor moeten laten gaan, want we werden telkens naar het verkeerde loketje doorverwezen, zodat het andere dan wel weer bezet was….ugggh, hopeloos daar.
Nog gevraagd wat we mee moesten nemen, alles bij ons, vraagt zij van het loketje: waar is uw babyboek?” alweer Huh? Niemand verteld dat dat mee moet. Hoezo? Hoe lang is uw baby? uh? dat werd meten dus, tussen al die rijen hangt ergens aan de muur een stripje met centimeters. Wat betekende dat ik Tjeu op moest tillen, tegen de muur aan moest plakken, stil zien te houden en dan bekijken hoe lang of dat ie is…..

Geen dame met suggesties te bekennen….
64 van gemaakt, hoewel 3 weken later Tjeu bij consultatiebureau (18 April) 70 cm mat, en 7880 woog, weet je dat ook weer.
Enfin, we kunnen zijn paspoort eind April ophalen, met hem erbij, niet beide ouders, wel 1.

Ik ga vast een lijstje met suggesties maken voor de Censusdame, just in case.