Eerste weekend op SXM

Daar zijn we weer met een update. De teller van de site staat inmiddels op ruim 3400 pageviews, we worden dus volop in de gaten gehouden.
Afgelopen vrijdag zijn we ’s morgens met de kindjes gaan zwemmen, om te zorgen dat ze voldoende lichaamsbeweging krijgen en niet zo uitdijen als de gemiddelde Amerikaan. Zeker nu we hier nog zitten willen we dat er wel inhouden als het gaat tenminste. Het strandje bij het hotel is op zich best ideaal voor kinderen, bijna geen golven en het loopt geleidelijk af. Er liggen alleen best veel stenen en/of rotsen op de bodem en er groeit behoorlijk veel zeewier, hetgeen Suze eng vindt. Suze is inmiddels een echte waterrat en ook Jurre vertoeft graag in de grote plas.
Bij het strandje liggen veel grote rotsen. Een paar dagen geleden ben ik daar met Suze heen gelopen om te kijken of we er misschien wat beestjes konden vinden. We zagen toen verschillende krabben. Nu is Suze daar ook niet meer weg te krijgen: “Krab kijken!”.
Een collega, Ab, had ons uitgenodigd voor een hapje en drankje vrijdagmiddag/avond. Zodoende konden we alleen in de morgen eventjes naar het strand. Om 16.00 uur zouden we opgehaald worden door Ab. Ab en zijn gezin, dochter van 9, wonen op een schitterend punt, wel erg steil. Het uitzicht is er werkelijk fantastisch. Voor degene met Google Earth: Diamond Road (uit mijn hoofd) het hoogste en dus laatste huis. We hebben er heerlijk gegeten en het was erg gezellig. Na de nodige alcoholische versnaperingen werden we om ongeveer 20.00 uur naar huis gebracht. Ab en de rest nogmaals hartelijk dank voor de hele goede zorgen en de gezellige middag/avond.
Thuis gekomen even de kindjes, met name Suze, uit laten razen voordat ze naar bed gingen.
Zaterdagmorgen zijn we op pad geweest voor een wasmachine. Allereerst richting Dawn Beach gereden om naar en bij ons huis te gaan kijken. Ik had de makelaar(esse) gevraagd of we er mochten gaan kijken, het liefst natuurlijk ook binnen, maar daarop had ik niets meer gehoord. Judith zat op de achterbank helemaal klem tussen 2 slapende kindjes. In eerste instantie te ver doorgereden omdat we het niet meer herkenden. Dat bleek ook niet zo raar want er is nu een groot hek geplaatst. Puntje veiligheid! Nou mooi dus. Aangekomen bij the gated community met de bewaker gepraat om überhaupt binnen te mogen komen. Dat duurde eventjes, maar ik met mijn overtuigingskracht!
Ik even bij het huis gekeken, Judith zat nog steeds klem, en heel brutaal de brievenbus geopend. Daar bleek zowaar al post voor ons, van Vodafone ivm opzegging. Terug naar de bewaker, ikke raampje open en even met de enveloppe zwaaien: “So the house is now yours, see you Monday”. Okay!
Terug naar de wasmachine: die hadden we niet meegenomen, aangezien die toch niet (lang) zal werken hier. Samen met onze sponsor was ik al bij een zaak, gerund door Indiërs, geweest, waar ze wel verschillende modellen hadden staan, 110 en 220 volt, Europese en Amerikaanse. We hadden eigenlijk al snel besloten dat we een Europese wilden. Amerikaanse wassen veel minder goed schoon en de kleding slijt er sneller door. We hebben nu, althans as dinsdag een heuse Wirlpool, 220v. Voordeel van deze is ook dat ie alleen op koud water aangesloten dient te worden. In de machine zit een verwarmingselement dat het water verwarmt. Zodoende kan je warmer wassen, en wordt alles dus beter schoon. Of ie goed bevalt merken we wel. Hij kostte zo’n 330 euro omgerekend, valt dus ook wel mee.
Ook nog een grote bbq gekocht, die mag natuurlijk niet ontbreken op onze porch. Het is een gasbarbeque, maar we gaan gewoon proberen of het wil als we er kolen in gooien. Verder nog de broodnodige transformatoren gekocht, een van 2000, een van 3000 en een van 500 Watt. Kunnen we ook eventjes vooruit.
Aanstaande dinsdag wordt alles bezorgd, als het goed is. Avondeten bestond uit pizza’s die ik bij de Cost u Less gekocht had (duur!!!) Waren wel lekker, maar echt Amerikaans.
Zondagmorgen hadden we een afspraak staan met Jan Ploegstra, teamleider SXM. Even een kennismakingspraatje en wat tips. Bij ons in het hotel zit nog een collega met zijn vriendin, die in de uniformdienst gaat werken. Dit hoorde ik van de pas vrijdag of zaterdag van Jan. Zaterdag op het strand kennis gemaakt. Zij gaan ook in Dawn Beach wonen. Zij waren ook bij het onderonsje met Jan. Onder het genot van een bakkie wat zitten kletsen en de nodige info uitgewisseld. Judith en ik kwamen er al snel achter dat we van al heel veel zaken op de hoogte zijn of ze weten te vinden. Toen we hier eind juni/ begin juli waren hebben we ook veel rondgereden. Dat werpt nu dus ook z’n vruchten (welke) af. Wat afspraken gemaakt, onder andere as donderdag 15.00 uur bij immigration voor het regelen verblijfsvergunning. Dat gaat wel zo’n maandje of 2 ofzo duren voor we het uiteindelijke papiertje in handen hebben. Aanstaande vrijdag is er in Holland House een receptie, waar ik eigenlijk wel bij wil zijn. Ik ga mijn best doen. Met Jan ook afgesproken dat we eerst alles geregeld en op orde moeten en zullen hebben alvorens ik aan de slag ga. Hiermee bedoel ik dat we thuis een beetje gesetteld moeten zijn enzo. Ik heb onderhand wel echt zin om te gaan werken, de Carib komt onderhand mijn neus uit, haha.
Om ongeveer 10.45 haakten Judith en Suze af. Valt natuurlijk voor haar helemaal niet me om stil te zitten, te luisteren en/of mooi te gaan zitten zijn, vanaf 09.30 uur. Ze heeft zich, vinden wij netjes gedragen. Jurre heeft een uur liggen slapen in de kinderwagen. Judith en Suze gingen toen voor het eerst het zwembad in. Nou dat vind ze ook leuk!!! Om 11.15 uur ofzo kwam Suze Jurre en mij halen: “Papa en Jurre ook zwemmen”. Judith zei dat ze dat heel de tijd al zei in het zwembad.
Zodoende rond 11.15 uur Jurre en ik ook het zwembad in. Jan ging toen ook zo’n beetje. Nog eventjes “gezwommen” en toen het gebruikelijke ritueel: douchen, eten, fles melk/pap en naar bed.
Telkens wanneer ze slapen ’s middag pak ik de huurauto en ga rondrijden, op autojacht. Zondag helemaal naar Frankrijk geweest. Nog niet echt wat gevonden. Ik had met Arthur, van een verhuurbedrijf, afgespoken dat hij mij zou bellen wanneer hij wat had (Nissan Pathfinder uit ’95). Die had hij nu verhuurd en zou/zal maandag terugkomen, we wachten af.
De rest van de dag rustig aangedaan en “thuis” gebleven. Ons diner bestond uit wraps. De avond onder het genot van… over het huis gehad, de indeling enz. We hebben er zin in…….
Morgen de verhuizing en onze spullen weer!

That’s it folks

Oja met Suze en Jurre gaat het héél goed, Jurre heeft al een aardig kleurtje!

Foto’s volgen later als we thuis internet hebben, of we vergeten het.........

houdoe