Esta todo hablado

We snappen het! (vaak gehoorde uitspraak hier)

7 dec.
Er wonen bijna 4 miljoen mensen op dit eiland, en wij gingen naar daar waar er maar een handvol wonen, El Yunque national parc. Het was maar 18 km, en eerst es naar het visitors centre, wat een verademing zeg, schoon, duidelijk, netjes en allemaal dingen voor kinderen, op hun hoogte en op een spannende manier, geweldig! Prachtig vonden ze alles hier, ook nog een film (het is het eertse en enige beschermde rainforest van Amerika) gekeken en natuurlijk naar de winkel, allerlei boeken en kaarten gekocht natuurlijk, en een kikker ketting voor Jurre. Ze bléven roepen, kikkerrrrrrrrs, voguuuuuuls, papegaaaaien ah-ah’s. prachtige bloemen en een mooie kijk in de toppen van bomen. Dat belooft nog wat! 28.000 acre, en de naam komt van Yunguiye, dat indiaans is voor woud van de wolken. Dat was het ook, regenachtig, maar daar is het een regenwoud voor nietwaar? Vanaf 1876 is het beschermd en er zijn 240 soorten planten en bomen, waarvan 26 uniek. En vele vele soorten beestjes en vogels!

Auto in en de bergen in. Prachtig prachtig, eerste stop, Coca falls, grote rots tussen al dat groen. Suze heeft het tot op de dag van vandaag nog over alle watervallen die ze heeft gezien, vind ze helemaal het einde. Ze ging er totaal in op!

Eindje rijden, uitstappen, de Yuka tower omhoog, via een wenteltrap, Suze helemaal zelf naar boven en beneden, trots als een barbapappa! Prachtig boven, je kon eventjes San Juan zien en Luquillo en de oceaan dus, maar daarna waren er weer de wolken. In de achterbak Jurre verschoond en bakjes met chips gevuld en verder weer. Geen mina falls waar je af kan springen, sorry Tjeerd, dat ging niet met de kindjes er bij. Soms is dat best lullig ja, dat wat niet kan, maar we horen je er nooit over klagen dus je bent een geweldige pap!

Aan het eind van een weg zijn we een trail gaan lopen, poh dat was nog es wat, behoorlijk zwaar, en ik heb de hele weg Jurre gedragen, die wilde niet anders,…gggg soms. Suze vond het allemaal fantastisch en genoot van het lopen op de paadjes,van het hele avontuur, en ging onderweg ook nog es ergens zitten poepen, haha, bijdrage aan de natuur van een van de Pasje. Knap hoor kind! Jurre genoot ook van de vogeltjes en de geluiden, alleen dan hangend op mij. We waren op de weg naar MT Brimston, maar bij een open plek bleek het nog 30 minuten, en dat leek ons teveel van het goeie, shit. Wat was het daar prachtig mooi, een beetje zoals droomvlucht, maar dan echt.

Onderweg naar huis nog drank ingeslagen en thuis naar bed.

Avond eten bij ole laila of zoiets blabla, heb er een foto van, tapas op zijn Spaans Puerto Ricaans. Behoorlijk sjiek en prijzig, maar razend lekker!!! We kregen eerst een rekje waar geroosterde broodjes aan hingen en twee bakjes olijven, die hadden Jurre en Suze al op voordat ik er 2 had gegeten. Dus die vroegen we nog maar meer, wat de ober verbazingwekkend vond dat de kinderen dat op hadden, uit Nl nog wel??? Jurre liep natuurlijk met zijn hoofd tegen de punt van een gietijzeren tafel, bam, zo’n buts in zijn hoofd, hop vallen en stoten gel, ik kan niet zonder op pad!!! Paprika gevuld met slakken, beefreepjes met ui en knoflook, broodjes gerookte zalm, ik had er de hele avond kunnen zitten!

Jurre nog verschoond op de wc, waar ze een ding hadden aan de muur, geweldig….. iets minder was dat er net boven een verfrissingsapparaat hing, hoog genoeg? NOT. Jurre schopte het hele ding van de muur, en waar viel het? Tuurlijk, IN de wc, met batterijen en al … gadverdemme.. Heb alles nat weer in elkaar gefrommeld en was blij dat Tjeerd al betaald had en we gingen…..
Los van dat laatste alweer een geweldige dag!

ps, er komen nog twee deeltjes Carol en dan gaan we echt weer verder met het gewone leven. en doe ik dit nooit meer zo opzijn beloop laten, niks waard!!
ps nog een keer,bij het vorige verhaaltje is ook een videootje!!!
ps 3,niet betaald krijgen wil niet zeggen dat er niet gewerkt wordt tante Cornelia!!!!