..gebroken nachten.....

Suze zei om iet over zessen vanavond (do 24 feb), “mamma, ik ben ongerust.” Ik; “ongerust hoezo dat nou Suze?” “ja, om pappa, waarom is ie nou nog niet thuis?”….. Sja. Het antwoord wist ik ook niet, maar het geeft je wel te denken wat er in zo’n klein hoofdje soms allemaal omgaat. Jurre had vandaag een nare dag.
Begon gisteravond al, tig keer huilen, er naar toe, even stil, en weer huilen. Dan maar bij ons in bed. Dat werd ook krijsen. Suze wakker. Staat dan naast je bed en vraagt: “wat is er met Jurre mamma? “ wist ik ook al niet. Tjeerd is bij Suze op de kamer gaan slapen, ik met Jurre in ons bed, heb em getroost wat ik kon, van alles gevraagd, maar hij bleef af en aan schreeuwen en soms slapen. Zo ook vandaag de hele dag. We weten dat ie dan last heeft van zijn buikje, en dan is die helemaal hard en bol, en kan ie niet boeren en of scheetjes laten om het op te lossen. Zo zielig. Dan wil ie vastgehouden worden en weer niet, en wel en dan gilt ie en slaat ie en laat je em los schreeuw ie nog harder, kortom das erg erg moeilijk en zwaar figuurlijk en helaas ook letterlijk, je weet wel, die tennis elleboog? Dat gaat wel wat beter de laatste tijd gelukkig.
Maar het slapen hier is nu al ik denk meer dan een maand elke nacht wat, dan weer huilen van die rothonden naast de ramen, dan weer plassen moeten en niet terug naar eigen bed willen, dan weer enge dromen, dan een poos ziek, want dat hebben we helaas ook gehad ja, en nu is het al een poosje Jurre, kiesjes krijgen en gewoon niet alleen willen zijn. En soms dat met die buik dus. Heb besloten morgen de dokter in het ziekenhuis te bellen, maar eens even op onderzoek uit.

Ondertussen gaan alle andere dingen gewoon door en doen we heel af en toe nog wel eens iets anders dan thuiszitten, zal na het zien van de foto’s vast anders lijken, maar er komt de laatste maanden weinig terecht van even wat gaan doen, door allerlei omstandigheden, of werkzaamheden. Afgelopen zogenaamde vrije dagen van mij zijn opgeslokt door grote boodschappen doen en k. karweitjes als auto’s laten keuren,naar de dokter, naar het ziekenhuis, dingen bestellen, naar de tandarts, met Suze ook, nog es weer terug alleen, naar de census, consultatiebureau (Suze weegt 17, 7 en is 105,5cm, Jurre 15,7 en 95 cm, hoor zo vaak; “are they twins?” Ja hoor. Nee, heb het in twee keer gedaan.) pasfoto’s maken (kan je een paar uur later pas ophalen…) en vanmorgen weer naar census nieuw paspoort bestellen, weg halve dag. Nee, is geen beklag, is alleen maar even melden dat iets wat je in Nl in een uur doet, daar doe je er hier minstens 4 over en dan mag je blij zijn als het resultaat ook maar in de richting komt van…. Das de andere kant van dit tropisch eilandje.

Maar als het goed is komen we binnenkort naar Nl, es kijken hoe waardeloos het tegenwoordig daar is, haha, grapje.

En Suze zit op zwemles. Hèhè. Op maandagmiddag 7 feb was het dan zover, ze zag er zoooooooo naar uit. Meneer Aad blijkt een alleraardigste man met veel geduld en verstand van kleine kindertjes. Van beiden meer dan ik had op dat moment. Suze wilde allen maar 3 miljoen keer naar de wc, die daar echt ontzettend smerig is……… geen badpak aan, alleen maar gillen. Wat eten en drinken en op de bank zitten. Geen water aangeraakt, in de verste verten niet. Pffffffffffffffffffff. Na twee uur ik bekaf met haar naar huis. De donderdag er op wilde ze al wel der badpak aan en nou nou, op zijn laatst ging madam het water in, moet je niet zien hoe…..In zee en in de jacuzzi doet ze allen maar maf en springen en weet ik het, maar dat zwembad?????? Alweer eindeloos geduld van meneer Aad, en het werkte want aan het einde had ze zowaar wat opdrachtjes gedaan in het water. Tuurlijk terug rennen, bam, zo’n schaafwond die nou nog niet weg is. Ik was weer bek af want nu was Jurre ook mee, en die wilde niks liever dan het water in en die mocht niet. Dus 1 moet en wil niet, de ander wil en mag niet, nee dat vraagt geen bakken energie hoor. Stug volhouden en gezegd dat we niet meer op donderdag komen, want ze kunnen niet slapen (tis om half 3 dus moet zeker 2 uur weg) of ze slapen net en moeten er uit, en dan ook nog met Jurre das dus geen optie.

Ondertussen is ze al twee keer meer geweest en wilde ze de laatste keer het water niet uit hoewel ze aan alle kanten bibberde van de kou. …

21.00 uur, Jurre huilt weer, momentje……..


Dat momentje werd dus exact 2 etmalen verder, nu zaterdag avond. Jurre bij mij geslapen van do- op vrijdag. Gister hun wel naar school, ik naar de garage, bijna 7 uur later en meer dan 600 dollar lichter, moe, en compleet over de zeik van alles was ik weer thuis. De auto is na weer 10.50 dollar wel goedgekeurd, en kreeg op mijn falie dat ik zoveel had betaald voor alles, ik had naar die en die moeten gaan: “heeft mijn collega (keurder) dat niet gezegd tegen je?”Nee, die zei alleen maar,: “ik wil je zo graag nog een keer terugzien, met een knipoog en een failed op mijn briefje. Klootzak. Kon wel janken en vandaag ben ik nog steeds kwaad, zinloos ja, kan der niks aan doen.

Zijn Suze en Jurre samen gaan halen en pizza gaan eten bij de pizza alley, reuze lekker maar erg veel wind, de hele dag al……. Dus ja hoor, ze hoestten al vanaf school, en die nacht was Suze weer bij ons, benauwd hoesten en nog harder hoesten. De school is dan één gemeen trekhok, en daar kan niemand van ons tegen, en Suze nog het minst….

Ziek vandaag dus, koorts, Tjeerd lang geslapen, ik met Suze geleurd de hele dag, vanmiddag moest Tjeerd gaan werken en die is nog niet terug.

We hebben ergens afgelopen weken nog een keer wat op de boardwalk gegeten, en we zijn hier vlakbij naar de carrousel geweest. Was da? Mooi rond gebouw, waar je omheen kan lopen, allemaal foto’s van oud tot en met nieuw op plexiglas van beroemdheden en beroemde/beruchte plaatsen door wie en waar ijsjes worden gegeten. Prachtig en ping ping, dat weet ik van mijn fotografe tijd. Binnen hangt een enorme kroonluchter van kristal, de vloeren gegoten, veel marmer, design meubeltjes, bose muzieksystheem, en sony flatscreens, denk een stuk of 6, en handgemaakte Italiaans glasmozaïeken op de muren. Nog meer ping ping kassa. Je kan het ijsmaken zien door grote ramen. Het ijs is ook echt Italiaans en erg lekker, dan dan wel. Via deuren naar buiten kom je bij een kleiner rond gebouwtje aan de lagoon waar inderdaad een heus Italiaans carrousel staat. (quanta costa?) Zelfs de kaartjes (zie foto) zijn prachtig en duur grapje. Kortom, als je het mij vraagt is de plek meer een wasserette dan een ijssalon als je begrijpt wat ik bedoel.
Suze vond het prachtig en Jurre na 3 minuten één groot drama, PAARDEN ENGGGGGGG. Dus Suze bofte en kon alle kaartjes opdraaien. We waren al die tijd los van 3 Fransen, de enige klanten……
Vorige week zaterdag was Tjeerd met mannen dagje vissen, wij naar de dierentuin, thuis met water gespeeld, dutje hunnie, en toen naar de bioscoop. Was ik nog nooit geweest, Suze wel met school. 15.75 dollar en wij 3 en om 5.10pm naar Gnomeo en Julliet. Heerlijk écht Engels te horen, en twas een grappige film ook, Jurre heeft ademloos gekeken, Suze wat minder. Na popcorn en drinken en geen pauze maar wel wezen plassen tussendoor, maar es gaan, GVD, sleutels kwijt. Alles afgezocht, kinderen kropen door de zooi van anderen over de vloer,…….niks…… Gaan vragen her en der (kreeg nog een wijze; "they should be in your handbag lady"...grrrrrrrrrrrrrrr en bij de kassa ja jippie mijn sleutels….. Toen was het kwart over 7 en we waren nog vóór Tjeerd thuis. Die had ook van alles meegemaakt maar dat schrijft ie zelf maar es.
Zondags even naar seaside nature park, paardjes kijken en speeltuintje, maar zoals altijd als we daarheen gaan: BAKKEN UIT DE HEMEL, ( nat-uur liefhebbers), geen spelen dus en zeiknat en onder de modder en op zijn minste gezegd niet zo lekkere stemming naar huis en thuis.Maarrrrr, wel Jurre,s eerste tripje zonder luier en zonder nat geworden door hemzelf, goed zo grote vent!!!

verders lopen we regelmatig in de tuin en ik maak veel foto’s, maar zet ze bijna nooit hier op, ook suf eigenlijk, ik zal er es een verhaaltje aan besteden, en hier alvast een paar foto’s.
Wilde nog wel meer melden, maar heb het wel weer effe gehad voor vandaag, wát, voor de komende weken wel. Voor ik het vergeet, voor wie het aan gaat, fijne c