geboortekaartje Tjeu

Dat we officieel blut zijn zal niemand verbazen, we hadden nogal wat extra uitgaven afgelopen maanden en vooral ook onvoorziene uitgaven, en dan nog het nodige aan onvrijwillig uitgegeven uitgaven, zucht.

De geboortekaartjes betalen zat em in de eerste categorie (waarom de ene ca-te GO-rie zegt en de ander ca-te go-RIE weet ik nog steeds niet, tot welke categorie behoor jij?) en wat mij betreft hun geld dubbel en dwars waard.

Tijdens de zwangerschap van Jurre ben ik ooit op de Sippa site gestuiterd en ik vond toen al een bepaald kaartje erg leuk. Tjeerd minder, en hee, tis wel leuk als je het over zulke dingen eens raakt nietwaar? Dus toen werd em dat niet. En nu hier dacht ik er ineens aan. Ik kan hier niet naar de drukker effe heftig zware geboortekaartenboeken in de auto gooien om thuis op het gemakje af te kraken. Neenee dat moest internet werk worden. K was er na terug komst uit Nl in Mei al aan begonnen maar niks goed genoeg natuurlijk, kon niks vinden dat de geboorte van een kindje hier een beetje leuk kon “pakken” zeg maar. Ja de eeuwige palmboom(en) met een hangmat met een baby er in. Prima als je dat leuk vindt, maar een beetje cliche en saai zelfs wat mij betreft. Maarrrrrr, misschien hadden meer mensen het kaartje dan begrepen. Want voor nu weet ik het niet hoe het zit qua percentages, maar ik heb een oranjerood vermoeden dat niet iedereen weet wat ie nou precies ziet op dat geboortekaartje. Geeft niks, kzal het uitleggen.

Eerst naar de kaartjesmaakster terug dus. Ik mailen wat en hoe en of dit en dat kan? En zo volgden nog vele vele mailtjes over en weer, eerst alleen woorden en later ook tekeningen en foto’s, zij weer een idee, ik weer een opmerking, zij weer een vraagteken, ik weer een foto, enzovoort. Was erg leuk om te doen maar zat stiekem ook wel weer veel tijd in. Want hoe leg je uit wat je in je hoofd hebt, en zelf voor je ziet?

De boom moest een flamboyante zijn, dat is het dus, een FLAMBOYANT. Deze bomen staan hier veel op St Maarten en vooral veel in onze tuin, rondom onze porch staan al 7 behoorlijk grote exemplaren. Prachtige bomen en horend bij ons huis, zijn of haar aanstaande thuis! Hier staan ze met rode bloemen en heel af en toe zie je een gele.

De flamboyant (Delonix regia) is een plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). Het is een tot 15 m hoge boom met een tot 20 m brede, schermvormige kroon en een stam met een diameter van 130 cm of meer. De bladeren zijn afwisselend geplaatst, fijn dubbelgeveerd (jaja mooi woord), tot 50 cm lang en tot 25 cm breed. Elk blad bestaat uit honderden, tot 1 cm lange, lichtgroene deelblaadjes, die zich in de avond samenvouwen. In droge tijden kunnen de bladeren afvallen, maar de boom blijft zelden lang kaal.

De bloemen verschijnen meestal tegelijk met de nieuwe bladeren aan het eind van een droge tijd, bovenop de kroon zo’n beetje, en wij kijken er bij sommigen zo bovenop, zo mooi! De bloemen zijn oranjerood tot scharlakenrood en 10-15 cm groot. De vijf kelkbladeren zijn van buiten groen en van binnen rood. De vijf kroonbladeren zijn gesteeld. Het bovenste kroonblad is meestal gedeeltelijk wit of geel en bezet met rode vlekjes. De vier andere kroonbladeren zijn rood. In het midden van de bloem zitten tien meeldraden en één stijl. De bloemen worden vooral bestoven door dagvlinders, maar kunnen ook door andere insecten en zelfs vogels worden bestoven, kolibries zie ik wel in de boom zitten, maar niet naar de bloemen gaan trouwens.

De vruchten zijn rijp bruinzwarte, afgeplatte, hangende, verhoutte, meestal iets gebogen, 30-60 × 4-7 cm grote peulvruchten met overdwarse ribben. (eerst mooi lichtgroen) Ze blijven tot de volgende bloeitijd aan de boom hangen. En soms is de boom nagenoeg kaal en hangen de peulen er nog gewoon aan, maf gezicht. Ze zijn erg mooi om zomaar gewoon neer te leggen op een schaal, of zetten in een vaas, de binnenkant ziet er ook ingenieus uit, nah, ik ben een echte fan van die bomen geworden, en kan goed snappen dat ze em in Puerto Rico tot nationaal symbool hebben gemaakt!

Mijn opa heeft ooit in zijn leven eens zijn naam in een boom gekrast, en nog een keer ooit ben ik die eens gaan zoeken met pap en mam. Dat komt zo terug in de boom , en het hartje spreekt voor zich, bovendien hadden beide andere kaartjes ook iets met een hartje. (krijgen we later geen gezeur).
De kleur is de kleur van de bloemen die ze hebben en zit ook in Tjeu’s kamertje.

Over(ik sla de meisjesversie maar over) ZIJN naam hebben we praktisch 9 maanden strijd gehad, ha, net als de vorige keren, hoewel Jurre’s naam er natuurlijk de eerste zwangerschap al was.

Behoeft het nog uitleg? Tjeu van Tjeerd en Judith, Avel betekent tweede zoon, en Islander op zijn Engels is natuurlijk wat het, wat hij is, en op zijn Nederlands, Is-LAN-der is het een verbastering van Alexander, en dat is dan weer het eerste kleinkind van mijn ouders, kleine Alexandertje van 17 haha! Dusssssssssss more than meets the eye!

We hadden alleen het woordje – of- tussen de twee adressen moeten zetten, klein missertje. Want ik zie op een behoorlijk aantal kaarten beide adressen staan en dat kan niet handig zijn, 1 in NL en 1 in SXM op 1 kaart en dan toch hier aankomen…mmmm. En we hadden de website er op moeten zetten denk ik nog steeds, maar Tjeerd denkt nog steeds van niet. Ach ja. Dan blijven we tenminste iets houden om over te hakketakken. Of bomen.

Ps, Wendy, dat t-shirtje is absoluut en totaal zonder twijfel het meest geweldige kadootje voor Tjeu!

oh en nog wat, degenen waar ie naar verstuurd is hadden allen het kaartje eerder dan wij,das maf! Wij hadden em naar ons huisadres laten sturen en niet het NAPO adres (komt met hetzelfde vliegtuig aan, alleen wordt de NAPO post door ons opgehaald bij de kustwacht en moet de huispost bezorgd worden door de post hier op het eiland,...en die staakten bovendien ook nog es), en jullie in Nl hadden em natuurlijk nog veeeeeeeel eerder.


NAPO 397 3509 VP Utrecht.
voor pakketjes: vergeet de CN22 sticker niet!